پست های وبلاگ

مترسک ها هم...

پروردگارا، مارا ببخش اگر گندمزار اندیشه مان با خوشه های زرین تنهایت گذاشته است. در حالیکه ، مترسک ها با قناعت بر لباسی ژنده و نداشتن یک پا، دائم  حمد وثتای تو را می گویند!.

این روزها بیش از حد صبور گشته ای!. مگر همان خدا نیستی؟ که زمین ات قارون را بلعید تنها به جرم بی توجهی به مستمندان. اما به کسانی رحم می کنی که قصد بلعیدن مال افرادی را دارند که برای تهیۀ شیشه ای شیر برای نوزادان، ومقداری آذوقه در تنگنا قرار دارند.

گرچه کارهای تو بدون حکمت نمی شود. شاید خسته شده ای، ویا جهنم پر شده است و کارها را به خود زمینینان  وانهاده ای...!.