سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

يکشنبه 21 بهمن 1403
  • شكسته شدن حكومت نظامي به فرمان حضرت امام خميني -ره-، 1357 هـ ش
11 شعبان 1446
  • ولادت حضرت علي اكبر عليه السلام، 33 هـ ق، روز جوان
Sunday 9 Feb 2025

    حمایت از شعرناب

    شعرناب

    با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

    هر آيه‌اي از قرآن، خزينه‌اي از علوم خداوند متعال است، پس هر آيه را که مشغول خواندن مي‌شوي، در آن دقّت کن که چه مي‌يابي. امام سجاد (َع)

    يکشنبه ۲۱ بهمن

    پست های وبلاگ

    شعرناب
    از همون لحظه وارد بهشت شدم..
    ارسال شده توسط

    علی پیرانی شال (آرام)

    در تاریخ : شنبه ۱۷ مهر ۱۴۰۰ ۱۶:۵۹
    موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۲۰۷ | نظرات : ۰

    از همون لحظه واردِ بهشت شدم…
    کمتر از نه سال داشتم، مثل همه یِ بچه های هم سن و سال خودم، عاشق دستجات عزایِ حسینی بودم، به عشقِ شروعِ مراسمِ سینه زنی و زنجیر زنی که از محل مسجد آبادی بسمت امامزاده ها و قبرستان آبادی حرکت میکرد، ساعت ها زودتر از خانه بیرون میومدم، همه بچه هایِ محل اینچنین حال و هوایی داشتند ، گاهی هم همراهِ بعضی از بچه ها وارد مسجد می شدیم، و با بزرگترها پایِ منبر می نشستیم، نه برای گوش دادن، دل تو دلمون نبود ، کی صحبت های روضه خوان تموم میشه ، تا همراه هیئت ، زنجیر بزنیم، آخه در کودکی به ما حسینی می گفتند ، یعنی باید لباس سیاه می پوشیدیم و بابت این اسم یه مقدار پول و قند و چای و...به مسجد نذری میدادیم،رسم خوبی بود،بگذریم، یه روز که بی صبرانه پایِ منبر لحظه شماری میکردم ، صحبتهایِ روضه خوان ، ناخودآگاه خیلی واسم جلب توجه کرد، بدی از جهنّم ،تعریف از بهشت، عجب جای قشنگی بود ، خیلی رویایی بود ، چگونه باید بهشت بروم؟  مثل بیشتر کودکان که از والدین خود سوال فلسفی میپرسند، پا پیچِ مادرم شدم، من میخوام بهشت بروم ، چه کار باید بکنم ، این مشغله شبانه روزی من شده بود، آخه جهنّم هم خیلی ترسناک بود، از طرفی هم من واقعا مصّمم بودم ، بهشت بروم ، دنیایِ کودکی ،عجب دنیایی است ، بیچاره مادرم ، سواد نداشت، ولی چشم روشن بود، از دست من خیلی کلافه شده بود، بالاخره یه روز راهِ بهشت را به من نشون داد ! پسرم، در آن دنیا دو گروه وجود دارند، یه گروه مشغول عزاداری ، زنجیر زنی ، سینه زنی واسه امام حسین، قربون اسمش ،برم هستند و گروه دیگر در حال رقص و آواز با ساز و دهل  مثلِ عروسی محلی خودمون هستند، آخه عروسیِ آبادی ما هم خیلی قشنگ بود، اگه رفتی سمت دستجات عزاداری، بهشتی هستی ، و کسی هم سمت جشن عروسی رفت جهنّمی هست ،  قند تو دلم آب شد، مگه میشد ، من عاشقِ عزایِ حسینی نباشم، از همون لحظه وارد بهشت شدم ، مدتها از این خیال خود لذّت می بردم، چه شب و روز قشنگی بود، من بهشتی نبودم  ،ّ فقط نگرشم ، دگرگون شده بود، آری آرامش انسان در  بندِ نگرش انسان است ،
    شکی ندارم ،تهیدستی که احساسِ پادشاهی دارد،  زندگی اش شاهانه خواهد ،خوشبختی که احساس بدبختی می کند ،  بی گمان ،در بدبختی زندگی خواهد کرد.
    ✍علی پیرانی شال(آرام)  
     
     

    ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
    این پست با شماره ۱۱۶۴۶ در تاریخ شنبه ۱۷ مهر ۱۴۰۰ ۱۶:۵۹ در سایت شعر ناب ثبت گردید

    نقد و آموزش

    نظرات

    مشاعره

    کاربران اشتراک دار

    محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
    کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
    استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
    2