يکشنبه ۲ دی
اشعار دفتر شعرِ قصه ی پرنده شاعر علیرضا عالمی
|
|
با خنده های تو
بی بهانه خندیدم
با گریه ی مستانه
عاشقانه رقصیدم
تا بودی کنارم
من لحظه ها رو بوسی
|
|
|
|
|
برف میبارد
امشب از
آسمان
برف و سرما
امشب مهمانه خانه ی ماست
|
|
|
|
|
خواستنی ها کم نیست
من و تو
به حداقل ها قانع بودیم
اما دریغ که از
قله ها باز ماندیم
رسیدن به
|
|
|
|
|
داره میباره
بارون
نم نم میشنه
رو صورتم
دارم راه
میرم توی کوچه های
خلوت
|
|
|
|
|
خاطرات یه روز
توی چمن زار
که داره هر روز برام
تکرار میشه
یه خاطره از اون روزهای
دوری
که این ر
|
|
|
|
|
عجب شب بلندی
امشب
چشمام مونده به در
به انتظار تو نشسته ام
تو دست هام مثنوی و عزل
قصه ما تو این
|
|
|
|
|
خیال میکردم که دنیا
پر از عشق و مهربانیست
ولی هر قدر که میگذره
میبینم
جهان آبستنِ حادثه های تلخِ
|
|
|
|
|
دنیامون زیباست
اما
بهارو نمیشه دید
آسمون آفتابی
اما
پرواز دو پرنده رو
نمیشه دید
|
|
|
|
|
پاییز
فصل عاشقانه ها
پاییز
فصل هزار رنگ
پاییز
صدای نم نم باران
|
|
|
|
|
در این سکوت
در این غم
در این گریه
در این حسرت
غزل بگو
هر چی دلت میخواد بگو
|
|
|
|
|
ما مثله دوتا فاخته ایم
یه عشقِ حقی
نه شعار
مثله پرواز عاشقانه ی
پروانه ها
|
|
|
|
|
قلب تو
یه جای دیگه است
آغوشت توی آغوش من
من از تو چشمات میخونم
حرف های
اون دلت رو
|
|
|