سه شنبه ۱۶ بهمن
اشعار دفتر شعرِ از جنس احساس شاعر عباس وطن دوست
|
|
|
|
روز من چون زلف تو آشفته بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از ماه شب بگیرم هر شب سراغ رویت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خاک کویر خشکم ، خار غمم به دامان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عطر یادت بوی مریم های ناز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق را در کوچه پیدا کرده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کوچه یعنی یک سلام و یک نگاه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون قناری بیقراری تا به کی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه موجی می زند گیسوی دریا
تو گویی روسری وا کرده لیلا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امان از اخم تلخ نا به گاهت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هنوزم می شود با هم قدم زد
شبی تا تَهِ آن کوچه بن بست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در شهر شعر نابت،شاعر بی نشانم
چیزی نمی توان گفت، با لکنت زبانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این قهوه خانه ها مرا
معتاد ودودی کرده اند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هنوزم یاد عشقت در دلم هست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سنگ غم برکفر و ایمان می زنم
حکم خون بر جنّ و انسان می زنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شور شعرم شعله ور شد با غزل
جمله، شب هایمسحر شد با غزل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دفتر شعر و غزلم
پر شده از ترانه ات
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش من هم شکل شما می شدم
رنگ آبی شکل دریا می شدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مانده ام در ته استکان درد
نیست میلی درتو به این چای سرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوران فاصله ها ای نازنین سر آمد
گلبوته های شادی دوباره به بر آمد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ظلمت شب را تباهت می کنم
سرمه چشم سیاهت می کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای آخرین نیازم,گیسو بلند نازم
سجده هر نمازم, گیسو بلند نازم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یتیم گوشه کنج اتاقم
دوچشم ساکت خیره به طاقم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همه چی ربط به این پول دارد
چو کس دارد چراغ غول دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از آن روزی که رفتی ازکنارم
هوای گفتن شعر ندارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از غربتم بخوان که خیلی خسته ام ای دوست
حالی بپرس از این دل شکسته ام ای دوست
|
|
|
|
|
ابراهیم هداوند
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
بانام ویاد خدا 
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
محمد شریف صادقی
سیدحاج فکری احمدی زاده(ملحق)
فرشید به گزین 
ساسان نجفی(سراب) 
عارف افشاری (جاوید الف) 
