بسم الله الرحمن الرحیم
صل الله علیک یا اباعبدالله الحسین ........
یَضیقُ صَدری امشب ... یَنطَلِقُ لسان ... لا ......
یگانه حقّ ِ دادار ... نَفَس نه و بیان لا ....
دلم چو کوچِ مولاست به سوی تیهِ طف حال
ز کعبه روی برتاب ... کز حَرملان امان لا ....
چقدر لاله رُسته ست ... ز دامنِ دل اینک
چوکوهوارِ خاموش ... خبر ز پیکِ جان لا .....
شبی که مُستجاب است دعای اهلِ عالَم
مرا چه لُکنتی شد ... که واله را دهان لا ...
حسین تا سحرگاه ز سِرّ ِ حُسنِ حق گفت
نجوم ِ تیه را بین ز بُهتِ تب ... زمان لا ...
زمین و آسمان و تمام ِ ارجمندان ....
یکی شوند و جمعی ... ز حیرتش نشان لا .....
عَرفتُ نَفسِ ذات او ...عَرفتُ شوق ِ ربّ او
حسین منتصر سر ... که نیزه را کمان لا ...
سرادقاتِ عرشِ خدا به دیده ی عشق ....
حسین طُرفه پیماست ... نیازِ ابطحان لا ...
که دیده ی دلِ شهر چُنان دو چشمِ من گشت :
بلد سرودِ زمزم ... بخواند هاجران لا ...
ز دُورَق ِ تر اِلّا چشانی ام تو یارب؟
ز جرعه موجِ الله .... پس ِ عطش فشان لا ؟ ...
اللهم صل علی محمد و آل محمد
شب عرفه سال ۱۳۹۶ ه ۰ ش ....
پی نوشت :
دل گرچه خودش نوحه ی سرگشته ی تب دانِ حسین است
بَر دیده ی بی دل شده بی نوحه ز بارانِ حسین است