کابوس

قسـم بـه زمـزمـهء دختـری پری سیما
میـانِ کـوچــهء تاریــک، یـکّه و تنـــها
.
تمامِ سهـمِ من از رفتنت شده کابـوس
همیـن خیـالِ پریشـانِ سـردِ رعـد آسـا
.
قـرار بـود کمـی هم بـه فکر من باشی
نـه اینکـه رد بشــوی از کنــارِ رؤیاهــا
.
چقدر مضحکهء این و آن شدم، بی تو
چقدر سخت و غریبسـت دیــدنِ دنیـا
.
چـرا همیشــه همینسـت، روزگـارِ مـن
شبیـه بغضِ صدای نشسته در سرمــا
.
علیرضا آرین مهر