شهر بی عشق

مثل یک پلک خسته افتادم
اصلا این کوچه طعم مردن داشت
بعد از این هم طناب خواهم بود
از درختی که عشق آن را کاشت
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
آنقدَر از خودم بدی دیدم
از قضاوت کننده بیزارم
یا به دنیای دیگری ببرم
یا در این خانه نقش دیوارم
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
همسرم باز شامش حاضر نیست
چون که اصلا ندارم همسر من!
دخترم باز هم دلش لرزید
در جهانی که دارد اهریمن
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
عقده دارد نرفته ورزشگاه
نصفی از مشکلات ما این است
نصف دیگر پیام رسان سروش
نصب کن سفارش دین است!
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
شهر بی عشق ، شهر آواریست
یک قدم فاصله‌ست به عزرائیل
وقت آن است که رخت بربندید
منتظر های صور اسرافیل!
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
عاشقی حس مبهمی دارد
روی عرشی ولی زمین گیری
لحظه ای شاد و لحظه ای غمگین
ظاهراً یک جوان ولی پیری
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
چاوشی گوش کن تمام فصول
غرق دنیای ماؤرایی باش
زندگی کن برای خود هر شب
مثل یک فیلم سینمایی باش
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
جنگ سردی نبود در دنیا
عشق اگر وقف دیگران میشد
گنج درسی نبود از آغاز
شهر اگر بی معلمان میشد
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
کوچه در کوچه کینه ای مبهم
هر نفر خود قشونی از حسرت
یک خردمند مملو از نهیلیسم
عامل ثبت صد هزار عبرت
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
در تکاپوی جبر و خاموشی
آرزوها چراغمان هستند
سال ها فکر بردنیم اما
باخت ها آخرین پلان هستند
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
بسه دیگر سکوت کن ناجی
رنج دنیا بدون پایان است
در نهایت به قول سعدیِ جان
خانه از پای بست ویران است
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
شاعر: حمیدرضا محمودی (ناجی)
قالب: چهارپاره
وزن: فاعلاتن مفاعلن فع‌لن