مثنوی ( 11 )

سلام و درود بر جناب حکیم دوست بزرگوارم
سپاس گزارم از لطف ارزنده و دقت نظرتان
شاید در جریان اشعار حقیر بوده باشید
بنده در تمامی قوالب شعری طبع آزمای کرده ام ( نو و کهن )
و مسلماً سروده های این جانب نیز عاری از نقص و اشکال نیست
البته این مثنوی در قالب کهن سروده شده و طبعاً از تخفیفات واژگانی نیز
می تواند برخوردار باشد و این ضروت وزن شعر است که به جای حر ف
( از ) از مخفف آن ( ز ) استفاده شود . هم چنین از صورت کهن واژگان هم چون ( اندر ) . گرچه هر دو صورت ( در ) و ( اندر ) در یک دوره ی زمانی
( سبک ) استفاده شده است .
حتی شاعران معاصر امروز نیز این گونه واژگان مطرود یا نیمه متروک را به کرار در سروده هایشان به کار برده اند . به عنوان نمونه از سروده ی افسانه ی نیما :
اندر آن گوشه چوپان زنی زود
ناف از شیر خواری ببرید
البته مثنوی های امروزی ( معاصر ) از این امر مستثنایند
در مورد حشو یزدان باید عرض کنم واژه ی یزدان در آیین زردشت و فارسی باستان ایزدان بوده و به معنی فرشتگان و خدایان پایین تر از امشاسپندان را می گفتند که هر دو از آفریده های اهورمزداست گرچه امروزه به غلط به خداوند هم گفته می شود و اصل ایزد ( یزت و یزش )
بوده به معنای ستایش .
در این جا مراد معنای ستایش و پرستیدن است و گفتن خدای یزدان
در این حالت حشو نیست و اگر هم حشو بگیریم از نوع مجاز و متوسط برای ضروت شعری است .
امیدوارم توضیحات بنده حمل بر توجیه و جسارت نباشد
سپاس مجدد از حضور حضرت عالی
مسلمی

درود ها بزرگوار
استفاده کردم
موفق باشید

جناب صفایی سلام و درود
مقدمتان را در کانال شعر گرامی می دارم
خوشامدید امید وارم لذت ببرید