کدخدا

"کدخدا"

نداشت مصر ، عزیزی که این ولایت داشت
کسی که دغدغه‌ی سفره‌ی رعیّت داشت

سوارِ جیپِ بنفش و تفنگ و شال و کلاه
همیشه دست و دلت آرزوی خدمت داشت

ببخش کار مرا کدخدا ؛ نفهمیدیم !
چقدر ریشِ سفید تو قدر و قیمت داشت

"شناخت" ارزش مهر تو خوب می‌دانست
که روز سخت چنین حُرمتِ رفاقت داشت

پس از تو غصه‌ی ما آب و برق و جادّه نبود
فضای دهکده حال و هوای غربت داشت

به هر قبیله و ایل و عشیره‌ایی رفتیم
بزرگِ طایفه از لطفِ تو روایت داشت

هنوز خانه‌ات آباد و سفره‌ات باز است
خدا به نسل تو هم لطف بی‌نهایت داشت

گمان کنم که دعای تو مستجاب شده‌ست
پس از تو دهکده‌ات همچنان صلابت داشت

نشد که حق تو را بیش از این ادا بکنم
شمیمِ باغِ غزل اینقَدَر بضاعت داشت

غلامعلی همایونی "شمیم"

شناخت : تکیه کلام مردم محل برای خطاب دوست و آشنای صمیمی که از آن قوم و محل نباشد.