. . . نقطه چین

سلام
شعرزیبایی بود
توضیحات را دوستان دادند که کاملا بجا بود
درودبرروحیه ی انتقاد پذیرتون
ان شااله که موفق باشید همیشه

درود،گرامی
شعر زیبایی بود
قالب شعرتون غزل است نه رباعی ، رباعی فقط دوبیت
است

سلام برشما جناب مقصودی گرانمایه
اندیشه ها،ایده ها و نگاهتان بسیار زیبا و قابل تحسین اند ولی آنچه به مسلخ برده می شود،ایدئولوژی نیست که بعد فنی و ساختاری یک اثر است.
لگنش وزن و ایرادات قافیه در شعر کلاسیک به منزله ی قلکی شکسته است که سکه درونش بیندازیم.
پرگویی هایم را به بزرگواری ببخشایید.
موفق و سربلند باشید.

سلام بر آقا مجید عزیز...
نکته ای که استاد رمضانی گرانقدرم گفتند دقیقا درد بنده است‌...
شاید به برخی بر بخورد ولی می گویم...
این شعر از نظر محتوا در حد بسیار خوبی سروده شده است...
ولی ایراداتی که فرمودند را دارد...بی شک وزن و موسیقی به تاثیر گذاری اثر کمک می کند و شعر کلاسیک چهارچوب های خودش(وزن/عروض/ قواعد قافیه) را دارد که بسیار هم مهم اند...
اما واقعیت امر این است که اصل مطلب آن اندیشه پشت شعر است...و اصلا اینکه شعر چه می گوید و چه می خواهد!!!!

دوست من...شعرت حرف هایی داشت که مرا به تامل واداشت...در مورد ایرادات هم من نمیتوانم چیزی بگویم زیرا که هیچ نمی دانم...
برایت در شعر کلاسیک آرزوی موفقیت میکنم چرا که سپید هایت نشان دهنده ذوق و اندیشه هایی هستند که بی شک در قالب های شعر کلاسیک هم حرف های زیادی برای گفتن دارند...
پرحرفی ام را ببخشید...🌷🌷

سلام و عرض ادب جناب مقصودی عزیز
خرسندم که باز هم میهمان طبع زیبایتان بودم.
از شاعرانی هستید که اندیشه سیالتان را بارها تحسین کرده ام و لذت می برم از بنیان های فکری قوی کلامتان
قبلا هم عرض کرده ام که ویژگی بسیار خوب کلامتان توجه به جایگاه واژه ها و سرودن اندیشمندانه است.و این یعنی مسیر حقیقی هنر.

اما در خصوص کلاسیک سرایی با جناب رمضانی موافقم.همان گونه که ایشان هم گفتند،اسکلت یک کلاسیک موفق به ساختار صحیح قافیه و وزن آن بستگی دارد.این بدان معنا نیست که اصول سرایش بر اندیشه و احساس مقدم گردد،بلکه این دو زمانی اثربخش هستند که همپای هم حرکت کنند.
حرف تازه را در هر قالبی می توان تبیین نمود،اما وجه تمایز کلاسیک با سایرین همین اصول قوی و موزونش است.حرف تازه+ساختار صحیح=شاهکاری تاثیرگذار

در این چهارپاره قافیه ها صحیح هستند،اما ابیات زیر دچار لغزش وزنی:مفاعلن مفاعلن مفاعلن مفاعلن
که البته بنا به اختیار قلب می توان به ضرورت وزن جای هجای بلند و کوتاه رکنی را عوض کرد.که مفاعلن می ششود مفتعلن.

از اعتیاد کهنه ام عجب که/ دست/ کشیده ام
از عشق میشود /نوشت/ دمی که سوز میکشد
هماره وعده پشت/ حرف، /دوباره حرف بی هدف
نه میشود از آن /نوشت /نه میخرد کسی از این

واج اضافی واژه های مشخص شده سکته وزنی را سبب شده است.
اگر این اولین کلاسیک شماست،باید عرض کنم که واقعا عالیست. شما ذاتا ریتم و وزن را لمس می کنید که جای تحسین دارد.

پوزش بابت پرگویی هایم
پیروز و در اوج باشید

درود شاعر گرامی
بسیار زیبا سروده اید
دست مریزاد

شاعر گرانمهر
جناب مجید خان مقصودی غزیز
رباعیات جنابعالی به قدری از نظر معنا و مفهوم به هم نزیدیک است که انگار با تاری به هم پیوسته بطوریکه این اثر را چار پاره خواندم .
اشکالت وزنی و قافیه به عهده ی عزیزانم جناب رمضانی و حضرت دژاگه و...
اما از نظر محتوا بسیا معنا گرا - منتقدانه و کوبنده سروده شده و درد های جامعه را با فریاد های شاعرانه عریان نموده است.
چه ارزشی برای زر، به مشهد و قم و نجف
که جان کودکان چنین، فنا شود به زیر برف
هماره وعده پشت حرف، دوباره حرف بی هدف
سرخ شدم ز شرم این تلف شدن بدون سقف
بسیار زیبا و در خور ستایش
سلام

من زبان شعر شما را دوست دارم و معتقدم قالب کلاسیک و حتی سپید امروز ما باید زبانی اینچنین تند،پرشتاب و عصبی داشته باشد و این نشان از ارتباط درست شاعر با زمانه اش دارد و چنین اثری با تمام ضعفهایش اثری است به روز و مماس با جامعه .

درودتان 🌺🌺🌺

بردم همه حظ وافر