دانا

درود بانو
دلنوشته زیبایی است

درود بر مهربانوی زیبا اندیشه، بانو نامداری نازنینم


سخن کز دل برآید، لاجرم بر دل نشیند

دل نوشته هاتون زیباست

نکات دوستان هم برای آن چه به دنبالش هستید، راهگشاست.

جنس دل نوشته هاتون واقعا گیراست

قلمتان همواره در اوج

سلام و عرض ادب



برقرار باشید.

پاييزت مبارک آرزو خانم

درود زیبا وبا محتوا بود ایام سوگواری تسلیت باد

سلام بر شما بانو نامداری عزیز
نوشته های شما بی تکلف و هذیانند و این خیلی مسرت بخش است و بنده را مشعوف میکند،هربار زیبایی می خوانم...
اما تا شعر بودن بقول خودتان فاصله دارد،اول از همه باید انتخاب کنید قرار است به چه شیوه ای شعر بگویید.. نیمایی،سیاه نمایی(همان سپید)،کلاسیک....

به نظر بنده فعلا از نیمایی شروع کنید و این کار مسیر است با خواندن آثار نیما و آلش(سهراب،امید،فروغ) و دیگر شاعرانی که در این شیوه خبره اند از قبیل حمید مصدقی و قیصر امین پور و استاد شفیعی کدکنی....
انشالله که موفق و موید باشید

سلام حضور بانو نامداری گرانقدر
دلنوشته زیبایی است
توضیحاتی را هم که خواسته بودید دوست عزیزم جناب رمضانی بسیار شیوا بیان کردند . ولی نکته ای که به ذهن حقیر میرسه جسارتاً دلنوشته هایتان که البته بعضا فراز و فرود دارد هم بسیار دلنشین و ادبی و خواندنی و پر محتواست .
درپناه حق تعالی موفق و پیروز باشید.
این ایام را هم تسلیت عرض می نمایم .

درود بر آرزو جانم
یک کم بر واژه ها مسلط شوی می توانی نیمایی زیبایی از آن بیرون بیاوری
غم و اندوهی دراز
من در این شهر سکوت
سینه را بشکافم
تا ببینم آواز
از زبانی که در آن
یک حقیقت روید

زنده باشید مهربانم

درود برشما

با سلام ودرود بربانونامداری
از انجاییکه دیدیم به شعر و اشعار علاقه مندی زیادی دارید ودر دلنوشته های خود همواره معضلات موجود در جامعه را مطرح میکنید نشاندهنده دغدغه ی شما نسبت به جامعه است که رسالت اهل قلم نیز همین است واین تفکر شما بسیار باارزش هست اما بیان این معضلات بازبان شعر تاثیر بیشتری خواهد داشت واثر خیلی زیادی بر مخاطب خواهد گذاشت از این رو دراین زمینه در حد بضاغت خودم هر کمکی ازدست من بربیاید کوتاهی نخواهیم کرد
همانطور که خود شما فرمودی دل نوشته شما نیاز به ویرایش دارد تابه شعر تبدیل شود این حقیر این کار را انجام دادم ودل نوشته شما بصورت زیر به یک قطعه شعر تبدیل شده است
آنکه او را سخت باشد زندگی
داند او افزون ز رازِ بندگی
او ببیند کاستیها را زیاد
غم درون سینه ی او ازدیاد
هر زمان نامردمی یاد آورد
از درون سینه فریاد آورد
گر که او جُوری ببیند هر زمان
باز گوید این سخن با همرهان
چون نظاره میکنی ظلمی هَمی
خامُشی بر آن نباشد آدمی
راه و رسم زندگی را یاد گیر
تا کنی او را همانند اسیر
حالا دلنوشته شما تبدیل به قطعه شعر مثنوی شده است که دارای قافیه و وزن میباشد و وزن آن نیز بروزن (فاعلاتن فاعلاتن فاعلن ) میباشد البته این شعر می توانست زیباتر از این هم باشد اما سعی کردم بیشتر واژه های خود شمارا استفاده کنم من در حد بضاعت خودم به شما چندتا توصیه می کنم
1-مثنوی مولوی را زیاد بخوانید همانطور که دوست من ابوالفضل هم فرمود
2- ابتدا در شعر بدنبال درست کردن قافیه با شید وقافیه را هم دوستان من استادابوالفضل واستاد رفیعی توضیح دادند
3 وزن شعر براساس بخشها یا هجاهایی که دریک مصرع در کنار هم قرار میگیرد تشکیل میشود بنابراین ابتدا مصرع شعر را بصورت بخش یا هجا بنویسید که وزن شعر هم برای شما ملموس شود به مثال زیر توجه کنید
آنکه اورا سخت باشد زندگی
آن _ که _ او _ را _ سخت _ با _ شد _ زِن _ د _ گی
پس این مصرع 10 بخش دارد بقیه ی مصرعها نیز براساس همین باید سروده شود تلاش کنید حتما یاد میگیرید موفق باشید

....
سلام و درود

بانو کتاب‌های شعر بخوانید موفق می شوی

درود برشما
زیبا و دلنشین بود

دروووودها....

نازنین م........
خلاقانه و استادانه سرودید.....
جاده ی زندگیتان........سبز.....

دوستت دارم....

...................

سلام بانوی بزرگوار
از لطف همیشگی شما سپاسگزارم زنده باشید به مهر