سنگدل

سلام برادربزرگوارم
این یک پارادوکس زیباست که شاعربکاربرده
تناقض ظاهری آوردن دو واژه یا دو معنی که به ظاهر متناقض و متضاد به نظر می‌رسند مانند: غم شیرین، جک جدی، یا قیام آرام. متناقض‌نما در کلام به گونه‌ای که آفریننده زیبایی باشد جز آرایه‌های ادبی بدیعی قرار می‌گیرد. تناقض معادل پارادوکس است که در فارسی به بیان نقیضی یا متناقض‌نما یا ناسازنما نیز آمده است. تناقض‌های ظاهری در زمینه‌های متفاوتی بروز می‌کنند.
زیبایی تناقض در این است که ترکیب سخن به گونه‌ای باشد که تناقض منطقی آن از قدرت اقناع ذهنی و زیبایی آن نکاهد.ترکیب‌هایی چون «لباس عریانی»، «فریاد خاموشی»، «بحر آتش» و یا «شرم سرافرازی» در اشعار بیدل بسیار دیده می‌شود؛ و این نمونه‌ای از بیدل:
فلک در خاک می‌غلطید از شرم سرافرازی اگر می‌دید معراج ز پا افتادن ما را
گذشته ازاین مهربان سنگدل دراینجا من فکر می کنم یک کنایه است حتی آدمهای مهربان هم گاهی سنگدل میشند......شاعردرواقع کنایه زده خیلی رندانه ولطیف درزبان عامیانه گاهی وقتی شوخی می کنیم می گیم مثلا ای مهربان نا مهربان
ای عاقل دیوانه ای ای شجاع ترسو
یامثلا می گیم سنگدل نباش مهربان
سنگدل نشو مهربان
خلاصه این ترکیب نه تنها اشکالی نداره بلکه بسیارهم عالی بکار گرفته شده