سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

پنجشنبه 9 فروردين 1403
    19 رمضان 1445
    • ضربت خوردن حضرت علي عليه السلام، 40 هـ ق
    Thursday 28 Mar 2024
      به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

      پنجشنبه ۹ فروردين

      \هوش پراکَنده\

      شعری از

      سیده نسترن طالب زاده

      از دفتر "مِرلــــــــــــــــــــــوهای کاغذی" نوع شعر افراغ اندیشه

      ارسال شده در تاریخ دوشنبه ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۶ ۱۷:۱۷ شماره ثبت ۵۵۸۵۱
        بازدید : ۷۰۷   |    نظرات : ۰

      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه
      آخرین اشعار ناب سیده نسترن طالب زاده


      بِه لعنتزار چشمه ای که نرِسیده گم میکَرد ،
      اِغمای  خُروشیدنهارا
      و پرتگاه حوصله ای که کِز کَرده بود ..

       برایِ زیستن
      زادَن  و نِگریستن  ...................!

      چقدر مُرداب
      دَر اِنحنای زَمان  گِرِه هایِ  بیشکیب هستن را
      می ایستند!!
      .
      .
      .
      که کُدام نسیم
      کُدام هَنجار اَفروخته ی صبح
      خواهد  آمد؟
      به لعنتزار چشمه ای که نَرسیده گم میکند !
      هیاهویِ  رنگباخته ی ِ بَردگان خسته را
      بیهیچ آفرینشی دَر چشمانشان
      حتی تکه های آبی آسمانی
      که مُنجمد شُد
      از لبهای  مَغرب
      ، به اِرتماس بلندترین خون
      .
      .
      .
      زنجِره ها  برایِ  آویختن رنگ بنفشه 
        دَر اُفق خواندند

      دَر شب  کُهنه ی  پژمردگی ِ آلالِه
      هزاران قرآن  ختم شُده بود  ...........

      ،
      و بَردگان خسته نیز
      و  تمام ِ آبرنگها
      به هوش پراکَنده ی  شب ، چکید

       شب چقدر زیبا شُد
      با خورشیدهای بیمانندی دَر میان
      و  ماه
      چراکه شب  اِسارتگُریز  دلبستگیها بود
      .
      .
      .
       
      جُملگی خاموش شُدند ؛
      و مُردند...

      همچنان که با دهانهای گشوده  میخواندند :
       
      .
      .
      .

      کَسی برایِ پروازمان مَباد!
      کَسی برای ِ  آزادیِمان
      .
      .
      .
      .
      .

      به لعنتزار چِشمهائی کِه نَرِسیده گم میکَرد.
       
       
       
      ۷
      اشتراک گذاری این شعر

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      0