باد...

باد می آمد و گيسوي تو در باد شکست
نفس از حنجره آویخت و فریاد شکست
تا نسیم از سر کوی تو کماکان می ریخت
برگ در رقص نگاه تو چه آزاد شکست
نکند خاتم فیروزه به انگشت چرا
چشم مستت، مگر از فتنه خرداد شکست؟
روی سرخ تو که دروازه زیبایی بود
عاقبت از قدم حمله فرهاد شکست
یک به یک، گام به گام از تو شکایت دارند
مگر از سنگ تو بس شیشه به تعداد شکست
به قلم جار زدم عشق تو منشوری نیست
آی... از نشر تو، پروانه ارشاد شکست
چون تو شیرین تر از آرامش قندی، تبریک
که ز بازار تو آوازه قناد شکست