نیمه شب یاد تورا دردلم احیا کردم

بانوی ادیب و گرامی استاد روح الغزل گرانقدر بسیار سعاتمند و مسرور شدیم از حضور زیبا تان با اشعار بسیار ارزشمندی که منبع آن روح زلالتان میباشد .عید مبعث را به شما و خانواده محترمتان تبریک و تهنیت عرض می نمایم زنده باشید به عشق

سلام بانوروح الغزل عزیزم
خوشحالم که بازهم شعرزیبایی ازشماخواندم
احسنت


درکانال سایت هم گذاشتمش

درودگرامی
بسیارزیبا و شورانگیز بود

نیمه شب یاد تورا دردلم احیا کردم
که چنین با غزلم معرکه برپا کردم

لحظه ای شور تو با فکر من آویخت که من
تا سحر سیرتو در عالم رویا کردم

سال هاگوشه نشین غم عشقت بودم
مثل پروانه سر از پیله ی خود وا کردم

عشق راهی است پر از ترس وخطر , بااین حال
دل به امواج بلا دادم و غوغا کردم


مانده ام کنج قفس خسته و تنها ، شک نیست
این قفس را خودم این گونه مهیا کردم!

حال من را فقط آلوده ی غم می فهمد
من تمام هنرم را به تو اهدا کردم

عشق را از دل پردرد بیا باور کن
از همان لحظه که غم بر دل" زهرا" کردم


سلام و عرض ادب به محضر بانو ضیایی گرانقدرم


بسیار زیبا و دل انگیز سرودید

مرحبا

لذت بردم از شعر ناب و آسمانیتان

زنده باشید به مهر وعشق

درودهاااااااااااااااا

سلام و درود
خیلی زیبا بود
مانا باشید

سلام و درودها حضور بانو نصیری
بسیار زیبا سروده اید و دلنشین
هماره موفق و پاینده باشید

سلام استاد بانوی نازنین
بسیاااار زیبااااااااااااروح غزل جان می گیرد با کلامتان
چه قدر خوب که هستید
حضورتان را به شادی می نشینم
🌹🌹🌹🌹
🌹🌹🌹
🌹🌹
🌹

درود بر بانوی بزرگوارم
بسیار عالی
زنده باشید

غزل هایتان معرکه س همیشه زیبااااااااااا

سلام استادبانوی عزیزم

حال من را فقط آلوده ی غم می فهمد
من تمام هنرم را به تو اهدا کردم
هزاران درود بانو
چقدر دلنشين وبي تكلف لذت بردم از شعر زيبايتان،مرحبا برشما

درود

بسیار زیبا

بسیار زیبا و عاشقانه سرودید استاد بانو ضیایی

هر شاعری عاشق نیست...ولی هر عاشقی شاعر ی است توانا

درودها

شاعر گرانمایه
مهر بانو زهرا ضیایی
خواندم به تکرار
و هر بار شوق لذتی بسیار
متشکرم
سلام

درودها خواهر گرامی ؛

میهمان زیبا غزلی بودیم از دفتر مهرتان ...
دستمریزاد ...
پاینده و سراینده باشید به الطاف الهی...

درود بر شما

باهمه معنی بفلک پرزدم
سلام سرکار خانم ضیایی زیبارقم زدید حظ بردیم گرچه غم بعضی وقتها هم آلوده کننده نیست بالعکس بهبود دهنده هم هست...مولانا میفرماید غمی کز پی اش شادمانی بری ....به از شادیی کز پسش غم خوری وبنا با این فرموده ی این بزرگوار هست غمی که شادمانی بدنبال داره و ودل غمناک که نمیتونه شادمان باشه چون دردی دارد وبیماره بعبارتی بهبودی درش حاصل نشده دلی که سالمه شادمانه پس این شادی سلامتی و بهبودی هم در دل واژه اش هست ودر نهایت این غم مولانایی منجربه شادمانی و بهبودی شد ومیشه اینرابرگرفت که غمی هم که بشادمانی بیانجامد هم وجود داره و همه ی غمها به آلودگی ویا حالا ناپاکی و ناتندرستی و بیماری یاهرچه و چه منجر نمیشوددرنهایت سروده تان به کمال غایت است مرحبا

سلام
احسنت به شما بانو با غزل نابتان

درود بر شما خواهر گرامی
احسنت بر شما
زیبا بود

بسیار زیباست
مرحبا

نیمه شب یاد تورا دردلم احیا کردم
که چنین با غزلم معرکه برپا کردم

درود بر شما استاد ارجمند و خواهر مهربانم
بسیار زیبا و دلنشین سرودید
واقعاً که «معرکه بر پا» کردید...