درس عشق

ای دلا چه میکنی میسوزی از فریاد ها 
اینکه آتش میفروزی تاکنی بیدادها؟!
عاشقی راگربلد بودی نمی کردی ریا
عشق بال مهربانی دارد ونوری رها
***
پیش درس مهرباشددرفراقش سوختن
در ورای خامشی هانعره ها افروختن
تانسوزدقلب توعشقت نمی ارزدبه جو
چشم هاباید بمیرد تانه بردر دوختن
***
آن دلی که طعنه برعاشق زندعاشق نشد
برحریم نازنینان بی وفا لایق نشد
آنکه برلوح دلش نقش زمینی میزند
اونگوپرمی کشد باآسمان صادق نشد
***
رازدل راباخدابگشودن وگفتن صفاست
گوش ده اینجانسیم خاطرات آشناست
گرشوی محرم به عشق اودرتومیگنجدبه میل 
واژه ی بیگانگی عشق بادل نارواست