آرزوها

شاخه عمری شکست وحسرتی بر دل بماند


تا ابد می سوزد و بر آن عزاداری کنم


درود بانو نیره ی عزیزم
غزل بسیارزیبایی بود

دست گلت دردنکنه خواهری

خوش آمدید

خوش آمدید

درود بانو
غزلی زیبا و دلنشین
موفق باشید

اشک بر حوض تبسم مَحرم اسرار بود


بغض ها را در گلوگاهم نگهداری کنم
.............
سلام
به به
این شعرتان را خیلی دوست داشتم و ..
...................
دلم
غبار خانه ات را میتکاند
از ایوان چشمم
هر ساعت
بسکه وسواسی است
به پاک بودن جایت
و تو ای زلال
غبارت
چقدر ابی است.
............................
بداهه ام را قربانی کنید برای شعر زیبایتان
از شعرتان الهامم شد

شاخه عمری شکست وحسرتی بر دل بماند
تا ابد می سوزد و بر آن عزاداری کنم
من در ابتدای اثر زیبای شما حواسم به امیدواری و امید داشتن بود و انتظار بازگشت و دیدار و دوباره با هم بودن...
اما در انتهای اثر ناگهان واژه \" شاخه شکسته عمر\" را خواندم
صادقانه بگویم کمی جا خوردم. نگران شدم و نوعی دلهره به من دست داد. شاخه شکسته لزوما شاخه جدا شده نیست و نمی تواند باشد اما از آن بهم پیوستگی اولیه دور افتاده و آویزان و معلق شده و به پوستی بند است و متصل... این خیلی نگران کننده است. البته عزاداری در پای شاخه شکسته هنوز فکرم را بخود مشغول کرده.
خانم ناصری شاعر احساس ها حس خواننده را به چالش کشیدید و بسیار محکم و روان نوشتید و بهره فراوان بردم و دورد بر شما

با کدام جرم و جفایت من هواداری کنم.............

زیبا سرودی استادعزیزم
اهنگ غمی که باتمام تلخی وحزنش شیرین است...چه بسیار غمهایی را که دوست داریم بماند یادگار در خانه ی دلمان ...شاید

آرزوها بر دلم شد یکسره آغوش خاک


بر سر خاک کدام اندوه دلداری کنم.....
....................
درود بر شما خانم ناصری بزرگوار

درود بر احساس پاک شما

بهره مند شدم از شعربسیار زیبایتان
....................
من شعر شما را ناشی از دردی نهفته احساس کردم
وصدق گفتارشما مرا متاثر کرد

سرکارخانم ناصری، بانوی گرامی، سلام علیکم.
........................................................................
شاخه ی عمری شکست و،حسرتی بردل بماند
تاابد می سوزدو، بران عزاداری کنم
......................................................................
احسنت، .......گرچه غمگین ، ولی بسیار زیبا ست ودلنشین....خسته نباشید بانوی گرامی.......
........................................................................
نقش بس«ت»داغِ فراغت، روی پیشانی نوشت
باکدا«م» جُرم وجفایت،من هوادرای کنم....
.....................................................................
(ببخشید) حروفِ مشخّص شده، مازادِ بروزنندوبازهم (با پوزش) دربیتِ اخر ودرمصرعِ آخر(شاید) ....{تاابد می سوزم و..........} بهترباشد.
شادباشید.

با سلام بانو بسیار خوب سروده اید موفق باشید

درود بر خواهر خوبم آموزگار نازنین شعر ناب بانو ناصری ارجمند
بسیار عالی و خواندنی
مرحبا غوغا کردی خواهرم فوقالعاده بود

آفرین شاعر
بسیار زیباسروده اید

سلام و عرض ادب محضرتان بانو ناصری گرامی

زیبا و دلنشین سرودید بهره مند شدم
درود بر شما

تك تك گلبرگ های شعرت پر احساس بود
پاك و سبز و ساده و بي ادعا

احسنت خواهر گرامی
بی گفتگو فوق العاده سرودید
احسنت بر شما و کلام نابتان.

شاخه عمری شکست وحسرتی بر دل بماند


تا ابد می سوزد و بر آن عزاداری کنم

احسنت براستادوهمکارگرامی

ازصمیم قلب می گویم که شعرتان راخواندم وافتخارکردم ولذت وافربردم
درود برشماای همکارعزیز

خیلی قشنگ و لذت بخش
لذت بردم
درود برشما

به قول امیر جلالی عزیز
من در اول شعر شما و انتهای شعرتان دچار دو گانگی شدم و همینطور یه جور شوکه برذ احوال استاد محترمه
به قولی شعر شاعر از احوالات و احساسات درونی او سرچشمه میگیرد
استاد مهربان و مشوق گرامی این حقیر لذت فراوانی بردم از سروده بی نقص شما
درودها بر شما
مانا باشید

سلام سرکار خانوم استاد ناصری
اللهم إنی اسئلک صبراً جمیلاً و فرجاً قریباً و قولاً صادقاً و اجراً عظیما» ؛ «خدایا!از تو صبری نیکو و زیبا و گشایشی نزدیک و گفتاری راست و پاداشی بزرگ درخواست می‏کنم».
گاهی شاید باید با سکوت بدرقه کرد سکوتی دیگر را....

بهار عمر ما سر رفت
نه باغی مانده و نه بستانی
خزان آمد و ....
چه آسان گرفت از ما
هم بهار و هم آرزوهای جوانی

سر کوه بلند ابر است و باران
زمین غرق گل و سبزه بهاران
گل و سبزه بهاران خاک و خشت است
برای آنکه دور افتاد زیاران

درود بر شما......

از زندگانیم گله دارد جوانیم
شرمنده ى جوانى از این زندگانیم
دارم هواى صحبت یاران رفته را
یارى کن اى اجل که به یاران رسانیم
پرواى پنج روز جهان کى کنم که عشق
داده نوید زندگى جاودانیم
چون یوسفم به چاه بیابان غم اسیر
وز دور مژده ى جرس کاروانیم
گوش زمین به ناله ى من نیست آشنا
من طایر شکسته پر آسمانیم
گیرم که آب و دانه دریغم نداشتند
چون میکنند با غم بى همزبانیم
اى لاله ى بهار جوانى که شد خزان
از داغ ماتم تو بهار جوانیم
گفتى که آتشم بنشانی، ولى چه سود
برخاستى که بر سر آتش نشانیم
شمعم گریست زار به بالین که شهریار
من نیز چون تو همدم سوز نهانیم....شهریار

درود بر ناصری گرانقدر زیبا بودبزرگوار

بسیار زیبا سرودید .
رازها در بستر غم شد نگهبانِ دلم
تا به کی شب را به یاد صبح ، بیداری کنم
استفاده از صبح و انتطار برای ان بسیار دلنشین بود برام .
موفق باشید .