تو اخراجی

عزیز برادر تو ارمین عزیز با شعراتون مخ ترکوندیت
موفقیت خودت و قلمت ارزوی قلبی من است

اینجا خنجرها خنده را سر میبرند.


و سبدها مرده میدهند به مادر ساحل


موسی را.


و تکرار نسل نوح سیاه است


سیاه.


و بکارت را نکاح اخر است.


نه......نه......نه


این تکرار سپید ذهنم نیست.


میمیرم...


و


شماره میخواندند فرشتگان مقرب خدا


درود استادبزرگوارم
زیبا عمیق
وتاثیرگذاربود
آفرینهااااااااااا
مثل همیشه لذت بردم
مانا باشید

درود بزرگوار
بسیار جالب و زیباست
دستمریزاد

رویای صادقانه ام
محو شد
در زیر دندانهای هوس ...من
من تر شدم
تا لرزید چاقو
در دست ابراهیم
...ودوره کردند مریم را
انگشت اشاره تهمت زنانی که
افاقه نکرد روزه ی سکوت بانو
در دل سیاهشان
وامواج خروشان دل \"یوکابد\"
سبد موسی را
بدستان مادر سپرد
....واینک نوح
پدرانه نگاهش به چشم پسرش
تا آب خنجری می شد بر گلویش...
رویای من تمام \"من\"شد واژگونه....آلاله سرخ
بداهه ای تقدیم قلم ارزشمندتان ...ببخشید سر رفته تراوش جوهر سیاه قلم بود در برابر سپید بلند فاخرتان....ارادتمندم استادم

وتکرار نسل نوح سیاه است
مرحبا آقا مجتبی
رفتم تو شعر یادم رفت سلام کنم ببخشید
سلام آقا مجتبی عزیز
فوق العاده بود لذت بردم
موفق باشی و سبز

سلام و درود فراوان
در اوج فشارهای کاری خواندم و بازخوانی آن را لازم می دانم برای خود .....

درود برشما دوست گرامیم جناب شاهرخ خان گل جسارت در شعرتان موج میزند مرحبا پاینده باشی

درودبرشما
بسيار زيباست

در تنگنایِ گلو
به خفقانم
زِ دلتنگی،
هوائی بفرست
به نیتِ آمدن..\"دلشید\"

درود بزرگوار..
ستودنی ست اندیشه ی نویسای قلمِ توانای تان..
می آموزم در مکتبِ دلسروده های جسورانه تان..
زنده باد..

درود بر شما
خیلی زیبا بود
«اشکی در گذر گاه تاریخ» بود به روایتی دیگر
قلمتان نویسا باد

باسلام‌ جناب شفیعی عالی سروده‌اید موفق باشید

وقتی که رویای صادقه دروغ گفت !

بی تعارف: شاهکار

عالی بود واقعا عالی....

همیشه نویسا باشید

جناب آقای شفیعی عزیز، سلام علیکم.
..........................................................
اینجا، خنجرها،خنده هاراسرمیّ بُرند..............
وسبدها...مُرده می دهند به مادرِ ساحل..........
موسی را.
.
.
.
.
.
اصلاً تواخراجی نوح..............
.........................................................
چه می شود گفت دربرابرِ این سپیدِ بسیار سپید....که نوح رااخراج می کند.
ومی خندد،به تمامیتِ (اجبار)............
و.............ادامه نمی دهم.........چون ترسم ازآنست که (من هم )،اخراج شوم..........که نه نوحم........نه ،موسی.......ونه (سجده ای کرده ام درغار)....گرچه ازتبارِ اسماعیلم........و.
جناب آقای شفیعی عزیز،باورکنید بسیار زیباست وعمیق........
و(بنده) هم ترسم ازاخراج نیست...که (می روم).........
دستمریزاد.بزرگوار.

دوست عزیز جناب شفیعی ابتدا عذر خواهی بنده را بخاطر عدم حضور بموقع در پای شعرتان پذیرا باشید و ای را بحساب حواس پرتی من بگذارید. گاهی اشعار دوستان را که می بینم گمان می کنم که خوانده ام ... اما این عوارض پا به سن گذاشتن است دیگر...
انتخاب شما را بعنوان یکی از متخبین پست یک تصویر یک سپید مجددا تبریک عرض می کنم .و اعتقاد من هم همین بود و انتخاب من هم همین...
و اما اثر زیبای شما... داستان زندگی پیامبران هر کدام قصه تاریخ حیات بشر است و بازی انسان در صفحه شطرنج روزگار... اینکه نوح چرا از همه موجودات جفتی را با خود به همراه برد و از انسانها چرا جفتی خاص را انتخاب نکرد... سئوالی است که خود نیز در آن مانده ام. اتفاقات درون غار و و دریای پیش روی موسی... همه و همه امتحان بودند برای آدمی ...
اینکه شاعر نوح را اخراج می کند دلیلی است از به ثمر نرسیدن کار او ... شاید.
قصه ای طولانی است و باز کردنش ...صلاح نیست.
دوست عزیز بهره بردم و باز هم عذر خواهی می کنم بخاطر حواس پرتی ام. درود بر شما

سلام.
سپید زیبایی بود
موفق باشی

....... .........
درود جناب شفیعی بزرگوار
دیر امدنم را عفو کنید
شاگرد تنبلی مثل من دیر می اید و جایش ته کلاس است
اما شعرتان بسیااااار زیبااااا و بحث برانگیز است
دیر آمده ام بهتر است حرف نزنم و ساکت گوشه ای بنشینم و...
...........‌.‌.. ...........
هدیه به اهالی خوب شعر ناب:
عتیقه‌فروشی، در روستایی به منزل رعیتی ساده وارد شد. دید کاسه‌ای نفیس و قدیمی دارد که در گوشه‌ای افتاده و گربه در آن آب می‌خورد. دید اگر قیمت کاسه را بپرسد رعیت ملتفت مطلب می‌شود و قیمت گرانی بر آن می‌نهد.
لذا گفت: عموجان چه گربه قشنگی داری! آیا حاضری آن را به من بفروشی؟ رعیت گفت: چند می‌خری؟ گفت: یک درهم.
رعیت گربه را گرفت و به دست عتیقه‌فروش داد و گفت: خیرش را ببینی.
عتیقه‌فروش پیش از خروج از خانه با خونسردی گفت: عموجان این گربه ممکن است در راه تشنه‌اش شود بهتر است کاسه آب را هم به من بفروشی.
رعیت گفت: امکان ندارد! من با این کاسه تا به حال پنج گربه فروخته‌ام. کاسه ام فروشی نیست!
یادمان باشد:
“همیشه نباید راه حل خود را بهترین راه حل دانست.”

عرض ادب و احترام
بینهایت زیباست و با اوردن تلمیح در شعر
هنرمندانه بود .........
احسنت

سلام..

بسیار عالی بود بزرگوار....درودتان باد ./

درود بر جناب شاهرخ گرامی

مرحبا بر قلم زیبایت و اثری فاخر را خلق کردید

امیدوارم همیشه باشید و بسرایید

پاینده باشید به مهر

سلام

با صداقت تمام عرض می کنم
مدت مدیدی بود سروده ای سپید منسجم و هدفمند و شیوا نخوانده بودم
تا اینکه
شاهرخ دست بر قلم برد
گویی از پیش منتظر این سپید بودم
کاش من این را می سرودم...کاش

باعث افتخارمه شاهرخ جان...چه خوب است که هستی

سلام عزیز بزرگوار بسیار عالیو خواندنی بود

احسنت دوست گرامی
بسیار زیبا سرودید
درود بر شما...

سلام جناب شفیعی
چند مرتبه خواندم و شعرتان را دوست دارم فرصت شد مطالبی جهت همفکری عرض خواهم کرد....

سلام دوست خوبم
قدم روی چشمم گذاشتی
همیشه ارادت دارم

آقا دیر رسیدیم و دیدیم که نوح اخراج شده
ولی باز هم داغ داغ بود و چسبید

درود برجناب شفیعی عزیز دوست بزرگوار
خیلی قشنگ بود
احسنت به شما
لذت بردم


و

شماره میخواندند فرشتگان مقرب خدا

با درودی صمیمانه :

نمیدانم چرا ، آنچه از شما میرسد ، همگی بار مثبت دارند و انرژی

بخش ؟

صد البته این از روح بلند و ذات سالم و نیک شما حکایت ها دارد ...

سروده هایتان را با این پیشینه میخوانم ، حتی اگر منجر به اخراج

نوح از کشتی خودش شود ...

پیروز باشید و سالم دوست خوبم ...

درود مجدد جناب شفیعی عزیز
دوباره داستان رویای صادقانه ای که دروغ گفتتان را خواندم و باز هم لذت بردم

برقرار باشید

سلام و درود برشما گرامی
دستتان درد نکنه شاعر عزیز و بزرگوار
سالم و سلامت باشید انشاءالله

سلام و درود جناب شفیعی استاد بزرگوار
قبل از نوح چه ؟ ... و قبل تر چه ؟... از همان اول عصیان در طشت خدا شره کرده بود و از دستش گِلچکه های تمرد می چکید وخود می دانست این لکه ها آسان پاک نمی شوند ... و عقل و اراده را در او نهشت که پاسخگو باشد ! ... پاسخگویی برای تمام آفرینش ... و شاید شریک جرمی برای همیشه همراه ... و از نفسش در او دمید ... که متمایز باشد از هر آن چه بوده و هست ...
بسیار عالی سروده اید دست مریزاد

بسیار زیبا به دلم نشست
✿ܓ✿ܓ✿ܓ✿ܓ✿ܓ✿ܓ✿✿ܓ✿ܓ✿ܓ✿ܓ✿ܓ✿ܓ✿
به من بیاموز
چگونه عطر به گل سرخش باز می گردد
تا من به تو بازگردم
مادر!
به من بیاموز
چگونه خاکستر، دوباره اخگر می شود
و رودخانه، سرچشمه
و آذرخش ها، ابر
و چگونه برگ های پاییز دوباره به شاخه ها
باز می گردد
تا من به تو بازگردم مادر!
«غاده السمان»
✿ܓ✿ܓ✿ܓ✿ܓ✿ܓ✿ܓ✿✿ܓ✿ܓ✿ܓ✿ܓ✿ܓ✿ܓ✿
همیشه باشید و بسرایید

درودبر شما جناب شاهرخ

جنگلها را بسوزان در خشم شهاب .
تا تاریخ چوب کم بیاورد
و
نوح
نوح
نوح
... اصلا تو اخراجی نوح
(( وقتی که رویای صادقه دروغ گفت))
درود
حظی بردم
مانا باشی برادر

درود جناب شفیعی
این صفحه ی پر از نظریه از چنین شعری اصلا بعید نیست شعر شما به اندازه ی سالها قصه ی تاریخ حرف داشت .....آدمها به کجا می روند؟
دلم گرفت .....

صد هزاران سال قبل از هجرت
دنیای ژوراسیک.
جنگلها را بسوزان در خشم شهاب .
تا تاریخ چوب کم بیاورد
و
نوح
نوح
نوح
... اصلا تو اخراجی نوح

(( وقتی که رویای صادقه دروغ گفت))