ناله واندوه

ای کاش زود بمیرم
غم اندوه بر من سایه
افکند
دلم ازغصه پر شد
دوری از معشوق مرا
می سوزاند
دوست دارم که بمیرم
این همه حسرت پیرم کرد
باوجود این که سنم کم
است
اما صورتم همه چروک
است
در صورتم اندوه نمایان
است
دلم پر از گلا یه
است
دردم را به که بگویم
کی به حرف هایم گوش
می دهد
بهترین یارم مرا رها
کرد
از دیگران انتظاری
نیست
هیچ کس دردم را نمیفهمد
کسی به ناله هایم گوش نمیدهد
با خود دردل میکنم
خودم حرف دلم را بهتر
میفهم
بهتر است درخلوت خویش
رانصیحت کنم
شاید دلم آرام شد
واز این پریشانی
نجات یافتم