سیّاس ها

هی ها! رئیس قافله! یک لحظه لطفاً ایست!
من خواهرم تشنه است، همراه شما آبی ست؟
به ما نگاهی کرد، فرمان داد به مادون:
تحقیق کن از اصل‌شان، از نامشان در لیست!
آیا خودی یا ناخودی هستند؟ در پاسخ،
سیّاس‌ها گفتند: نه هرگز نه "او/ما/نیست"!
سیاس‌ها شاگرد مقبول معاویه
با کارنامه‌های پر از نوزده تا بیست
عرفان عبدالقاهر گیلانی‌ آنجا بود:
مردن به حق پیوستن و جای شکایت نیست
و احتیاط زاهدانی مثل غزالی
که جای شک آورد: من قاتل چه دانم کیست؟
انکار حلق پاره‌ی نوزاد شش ماهه
در حکمت امثال ابن تیمیه می زیست
سیاس‌ ما را هم شهیدی خواست نه شاهد
وقت شهادت دادن بر ظلم آن فاشیست
من مانده بودم و رقیه، هر دومان تشنه
پرسان که در مشک چه کس یک جرعه‌ی آبی ست...
مهرداد نصرتی مهرشاعر