دعای هر شب دل

دعـــــای هر شب دل با نت بهانه ی تو

غـــــزل نوازی جانم ؛به یمن دانه ی تو

نفس نفس بکشم ، نقش  مهـــربان تو را

ولی هنوز ندانم  ؛ کجاست خــانه ی تو!

شکسته ام کمرم را ،  به بار خودخواهی

مران ! که آمده ام ، در هوای شانه ی تو

خروش مـوج ،به طوفـــان ، بگو بیندازد

که ساحـلم بزند ، نبض  هر کـــرانه ی تو

به عطر و بوی  وفایت ،جهان معطر شد

بخــوانده ای ! که بخوانم ، گل ترانه ی تو

در این مقــــام بهــــــاری  و موسم بهمن

ببین که بارش ابرم  همه نشــــانه ی تــــو

دگر سپیــــــــده ندارد عنـان خویش بدست

امـــیـد می وزد از ، بخشش خـــزانه ی تو