جمعه ۳۱ فروردين
|
|
با درود و احترام به همه هنرمندان گرامی و مدیر محترم شعر ناب و دوستان همکار ایشان، تلاشگران پاسداشت ز
|
|
|
|
|
میان اندوه دلم فرشته ی نجاتمی
رنگ چشاتو دوست دارم.....
|
|
|
|
|
مارا که نظر بر رخ تو دوخته باشد
|
|
|
|
|
درود و عرض ادب
بیا که قاصدک امشب به تب گرفتار است
وجود لاله سراپا ز غصه تب دار است
شقایق
|
|
|
|
|
آتش پارس
در مزگت آتروپات ویران
آتشکده ی تخت سلیمان
اسرار زبان سرخ آتش
گردیده به کوه و دشت پنها
|
|
|
|
|
پدر ، خدای خمیده برای یاری تو
پدر ، کمی نرسیده به نامداری تو
|
|
|
|
|
حق است مفتخر به چنین اسم اعظمی
|
|
|
|
|
می ساید از حرص، دندانهایش را
خوابِ سنگینِ شب بو .
|
|
|
|
|
بارالها ! ما را برسان ،
به آن جایگاه عشاق
|
|
|
|
|
خداونـد سخن گويـي ، سخـن گويد كه مي گويـم
|
|
|
|
|
گلوله خورد کوچه
خاطراتمان
پخش زمین شد...!
|
|
|
|
|
دویدند روزها و شبها
از نشیب غروب
تا به اوج طلوع
تا به آنجا
که آرامش دستهای تو بود
شانههای ت
|
|
|
|
|
کَه بُود عمر گران بر زندگی جولان مزن
|
|
|
|
|
[--مخاطب خاص!]
چه واژهی زیبایی...
***
کاش واقعی بودی!
|
|
|
|
|
می کشی شعله به هر گوشه ی ویرانه که چه
|
|
|
|
|
تو اگر پنچره ی دل خود باز کنی سوی دلم
دل من گرم شود
همچو چای آتیشی
گرم و تو دل برو
در اولین دیدا
|
|
|
|
|
برف چشمانم که زیر خورشید نگاهت
آب شد
|
|
|
|
|
خوبِ من! من را بیاور با خودت
|
|
|
|
|
آتش عشقت درونم را چه نالان کرده است
من نی ام تنها بسوزم سوخته گانت کشوریست
|
|
|
|
|
اکنون پاییز دل انگیز
در سینه ام ردی گذاشت
ردی از صدای پای صدایت!
که انگار از دالان بی انتهای خاطر
|
|
|
|
|
خسته ام من خسته از پاییزِ غم
|
|
|
|
|
خورشید که سر میزند،
ماه
با
ستارگان چه خوابی میبینند؟!
رها_فلاحی
|
|
|
|
|
بیهودهست تسلای مترسکی
میان مزرعهای سوخته...
|
|
|
|
|
برای معشوقه ای که
هیچ گاه نداشته ام
|
|
|
|
|
یارَب،این چه دردیست که درمان ندارد...💔
|
|
|
|
|
می رسد روزی که در اعماق چاه
یوسف هم بی کاروان خواهد نشست...
|
|
|
|
|
گر " بود" تو بر ستمگری پابند است...
|
|
|
|
|
گوسپندی قدیم اگر می مرد لاشه اش را شغال هم می خورد
چند روزی به لاشه خوش
|
|
|
|
|
کاش بیایی و نروی به مدار مهربانیت بفرمائی
|
|
|
|
|
پدر ای سرو بلند قامت عشق
تو همان نماد کوشش
تو همان مرد شریفی
که خودش یکه و تنها
بار سختی را کشد
|
|
|
|
|
قلب وسعتی دارد به اندازه ی حضور خدا!!!!!!!
|
|
|
|
|
آری در این راه درازم سخت دل بستم
تا بین عقل و دل بیابم انتخابم را
|
|
|
|
|
به یاد آقای ارجمندم، زنده یاد
سیّد حسین حکیمی بافقی
|
|
|
|
|
در بغض ِ گلو گیر ِ دلم زخم ِ شکار است
|
|
|
|
|
.... در بند اسارت سخن راز چه گویم؟
|
|
|
|
|
کعبه فهمید خدایی به دل انسانها
چون همان سیزدهم سینه خود را زد چاک
|
|
|
|
|
منه گمنام دراین وصله تمنای توام
|
|
|
|
|
چون محمد رسول الله گشت خاتم انبیاء
ابن عم عزیزش علی آمده آن نور کبریاء
|
|
|
|
|
دختری می دید رنج پدر
گرد پیری آمدش آرام به سر
روی آرامش ندید ،
در پس کار جان فرسا
گشت پیر و ا
|
|
|
|
|
من به حینِ نوشتن ،
فقط یه ناظرم
مغز و قلب و قلم ام را
آزاد میگذارم ،
تا هرچه خواستند را بنویسند
|
|
|
|
|
شادباش ازاین شهادت که سعادت داشتی
|
|
|
|
|
ناتوانم ناتوانم ناتوانم ناتوانم
|
|
|
|
|
موسیقی باران.رباعی.شعر.عاشقانه.دوستانه
|
|
|
|
|
آن موی پریشان تو آرامش جانم
|
|
|
|
|
از تناقض های عالم نکته ای را گوش کن
زلزلِه در فصل سرما یاد ویران می کند
محسن ملکی
۱۱/۱۱/۱۴۰۱
|
|
|
|
|
بعد تو پنبه سیگار ز لبم کام گرفت
مثل سیگار غمت آهسته مرا خواهد کشت
|
|
|
|
|
پر پروانه شکست از ترک آینه ها...
|
|
|
|
|
ایکه آن بالانشستی فکرمردمنیستی
|
|
|
|
|
شعر کودکانه به مناسبت روز پدر
|
|
|
|
|
جـــــانـــــا همه آن کن نـــــظــــری جـــانـــب ما ... ای مـــظـــهــر گـــل ، رخ بـــنــمـــا ، پ
|
|
|
|
|
گنجشک برفی…………… رو سیم برقه
دونه های گندم به زیر برفه
خونه های مردم چه
|
|
|
|
|
تا ســــــروری در دست بد و لنده غر افتاد
دزد از در و دیــــوار به شهـر و گذر افتاد
ملت ز پـیء دارو
|
|
|
|
|
نه کَس از خنده ی من ، خنده گمان خواهد کرد
که در اعماقِ دلم خنده فغان خواهد کرد
|
|
|
|
|
شعر در مورد انسان و خوبی کردن، و شباهت آن با ذرات بنیادی اتم هست.
|
|
|
|
|
در واپسین دقایق شب به تو پناه می آورم
|
|
|
|
|
دلتنگ شدن واژه پر بال و پری بود...
|
|
|
|
|
سخت تر از قدرت خشخاش هم باشی اگر
یک نفر می آید و آهسته تَرکت می کند
محسن ملکی
۹/۱۱/۱۴۰۱
|
|
|
|
|
با خاک ،زمانی که هم آغوش شویم
|
|
|
|
|
تو خواهی دید بعد از این ....
|
|
|
|
|
بوسه میزد شب به شهرش با رازهای عاشقی
|
|
|
|
|
بشنو از من داستان میز را
آن چه بالا می برَد ناچیز را
|
|
|
|
|
مکتب ادبی نورگرایی
شعر پیشرو
شعر سروش
|
|
|
|
|
عشق جديد ، مستـي و بازيـگري بر آن هست
|
|
|
|
|
برایم معنا نشد این زندگی
روز و شب از پی بیهودگی
بوف کوری است گویی روان
انچه دید چشم و گفت زبان
ز
|
|
|
|
|
دلِ بی تو دگر دل نیست ،
ای وای برآن دل
|
|
|
مجموع ۱۲۳۴۶۰ پست فعال در ۱۵۴۴ صفحه |