چهارشنبه ۵ ارديبهشت
|
|
|
|
فردا را ازخودم میگیرم وقتی تو نباشی
همانگونه که امروزم را ازخویش گرفتم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک دم نگاه تو، بهتر ز صد منزل جان می‌گیرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به همین نزدیکی صدایش می کنم من
دل بشکسته ام را به نامش می کنم من
لطف ها دیدم ز او و دیگری هیچ
جا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من همه پل‌های پشت سر دگر ویران کنم
خانه از کفتار خالی بیشه ی شیران کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مثل آن دیوانه که از عالمی محروم بود!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پنجره اتاق را که به انتظار برف های نشسته در کُنج حیاط کنار می زدم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بخوان مرا، بخوان مرا, ترانه‌ام ترانه‌ام
قصیده‌ام، غزل هستم، روانه‌ام روانه‌ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پشت من خنجرِ دوست ، مشت من بر دیوار
هشتِ من گیرِ نه و ، میل من بر سیگار
خوابها دیدم از عشق ، عشقِ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مست چشمان تو بودم دل دیوانه بسوخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز هم کنج اتاق مینشینم تنها
می روم در فکر و...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من بلدم انگشت اشاره ی مردم...
به سمتم راببینم و خجالت نکشم...!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه فاصله ای است لایتناهی میان خواستن و نرسیدن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سخن با من بگو، ای بلبلِ مَست
که گویم پاسخ‌ات را از همان دست
چنان آتشفشان، از داغِ عشقت
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به شعر و ترانه به گیتارها
نوای نی و نغمه ی تارها؛
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شده از شدت غم بغض شوی گریه کنی؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو را که می‌بینم
همه غم های وجودم مسافرند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشقت هستم و ماندم که اگر فهمیدی
پیش تو دست به حاشا بزنم یا نزنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنقدْر از دردت ، به جان آمد لبِ من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چق_________در دلم
برای خدا می سوزد...!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من همان روح خیال انگیزم
قاصد خسته ای از پاییزم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو مثل یک افسانه ی هزار شب
در خاطره ها جاوید گرفتار می مانی
هرچند پیکرت این روزها
پاره ی پریشا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خواهی به آوازی حزین در وعده گاهِ عشق
مانندِ یک قو جان دهم، بی سر پناهم کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر او اگر کسی نرسیده سحر نداشت
کردم دعا برای فرج چون ضرر نداشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
السلام علیک یا صاحب الزمان عج
گرچه بعد از هر زمستان می رسد بوی بهار
نیست اما شاخه ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر خسته جانی بگو یاعلی «ع»
که با ذکر او شاد گردد روان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و من با عشق تو یاد مسیحا میکنم هر شب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چقدر ناراحت کننده است به کسی پناه ببری اما او سنگ دل باشد و اهمیت بتو ندهد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما مثل دو یارِ غار، با هم بودیم
در عرصهٔ هر قمار، باهم بودیم
وقتی ز سبوی بی نشان نوشیدیم
بی وقفه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پس کشیدم پا از این گردونۀ پرزرق وبرق
کز ازل جز حاصل فرسایش عمرم نبود ؟
عده ای درشورمستی عده ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
... دل به دریا بزن
نوح باش!
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می شود معشوق از خاطر رود
می شود عاشق ، محیر بگذرد
می شود هر دم ، مقصر باشی و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هوای بارانی
در چشم‌ها جاری
در جاده کلمات
تکه های شعری
بوسه باران
چکیده
بغضی ، غر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا لکه‌های قرمزِ آن شیشۀ کبود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بس که هر بار به سمت دل من سنگ زدی
آن کلاغم که خودم شکل مترسک شده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق واژه ای ست مخفف برای ،
" عازمینِ شکوهِ قاف "
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خالق یکتا پدید آوَرد از روز ازل
عقل را همراه دل در جان شیرین چون عسل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
معشوق به کامو مه نو ناز من
سلطان به دامو باده نو ساز من
به سلامی بنوازی دل درد مند ما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من بستر دردم تهی از شادی و شور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.هنگامی که به تو می اندیشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو برایم بنویس در نامه ای که هرگز به دستم نمی رسد....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای خدا این زندگی زندان زندانهای ماست // آنکه زندان بان این زندان بود نامش خداست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی گمان تا عمر دارم قلب من لبریزِ توست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ذره‌ای نور تو ما را به راه ایمان انداخت ✨
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبی را در میان واژه‌هایم
به صبح آور، غزل از خواب برخیز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
♥️ترسم نبود ز عشق رسوای به یار♥️
♥️دنیای بدون عشق، نایدش بکار♥️
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چنان زخمی که تازه مانده ام هستم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو این شهری که آدم هاش غریبن
همه حرف و حدیثاشون عجیبن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
"روی دوش دیگران یک روز ترکت می کنم"
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شکرش که دگر از قفست گشته ام آزاد
داد از ستم و جور تو و این همه بیداد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای کفر لاابالی !
نهایتاً جسم را کِشی به زنجیر
روح که آزاد و رهاست ،
میگذرد ، راحت ز روی پَرچین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز آمد صحبت از عشقی فروزان کرد ورفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبی تاریک و طولانی
صدای موج بر ساحل
هوا ابری و بارانی
مرغ دریا یکه و تنها
راه می‌بازد
در این در
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب به شب میبردم خواب به دنیای خیال
|
|
|
|
|
|
|
|
|
✍️ترانه سرا: م.مدهوش❤️
🎧 دکلمه: بانو هستی احمدی🎉
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون بهاران بیقرارم در هوایت کیستی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غم دوست را به جز دوست به کسان نمی‌توان گفت...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برای خاطرم که غمگین است
دیدار او نوشداروی شیرین است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در نقشه ی چشم شما
جنگ جهان سوم است.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یا رب تو چه دانی که چه شد دوش مرا
آن پیک تو حتی نکند نوش مرا
یک گندم جنّت بس و آگاه شوم
نوشم قدحی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صنم آرام می‌آید به سمتم
و میگوید کنون برگیر دستم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو چرا دور شدی از من و دل درد که درمان دلت شد
که عزیزم کچه ای عشق دلم عشق که مهمان دلت شد!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بارها توبه شدو توبه شکستم
بعد بیچاره شدم غمزده گشتم
نور حق بر دل تاریک نتابد
روشنی بخش چو د
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۳۵۷۹ پست فعال در ۱۵۴۵ صفحه |
مهدي حسنلو
بانام ویادخداو درودبرشما بانو نجفی عزیز
بهروز عسکرزاده
سیاوش آزاد
سید هادی محمدی
شاهزاده خانوم 
مجید بهلول (میثم) 
آذردخت شرقی(آذر دخت) 
محمدرضا آزادبخت 
