شعرناب

قرآن بخوان!

با الهام از نوشته ای از یک شهید؛ که این الهام، از سال های دور سنگر و صلوات، مرا در یاد است.
✍ آنگاه که در پس کوچه‌های زندگی گم می‌شوی، از صمیم جان، خدا را فریاد کن و آرام، قرآن بخوان!
✍ آنگاه که در ناباوری‌ها مبهوت می‌گردی، از صمیم جان، خدا را فریاد کن و آرام، قرآن بخوان!
✍آنگاه که ناملایمات بر سرت آوار می‌گردد، از صمیم جان، خدا را فریاد کن و آرام، قرآن بخوان!
✍آنگاه که فشارهای روحی – روانی بر جانت چنگ می‌اندازد، از صمیم جان، خدا را فریاد کن و آرام، قرآن بخوان!
✍آنگاه که حیرانی و سرگردانی تو را از خویشتنِ خویش می‌رباید، از صمیم جان، خدا را فریاد کن و آرام، قرآن بخوان!
✍آنگاه که دسایس شیطانی ایمانت را هدف می‌گیرد، از صمیم جان، خدا را فریاد کن و آرام، قرآن بخوان!
✍آنگاه که ناساگاریِ دست روزگار، گلوی وجودت را می‌فشارد، از صمیم جان، خدا را فریاد کن و آرام، قرآن بخوان!
✍آنگاه که از نیش‌های گزنده‌ی عقرب‌های سخنِ عفریته‌های شیطان‌صفتِ روزگار آزرده می‌گردی، از صمیم جان، خدا را فریاد کن و آرام، قرآن بخوان!
✍آنگاه که از گزندِ نیشدار زبان‌هایی چند، خیلی خسته‌ای، از صمیم جان، خدا را فریاد کن و آرام، قرآن بخوان!
✍آنگاه که کمبودهای عاطفی، موجی از افسردگی را بر سرت می‌باراند، از صمیم جان، خدا را فریاد کن و آرام، قرآن بخوان!
✍آنگاه که دیگر کوچکترین راهی، برای رسیدن به چکادهای بلند پیشرفت فرارویت نیست، از صمیم جان، خدا را فریاد کن و آرام، قرآن بخوان!
✍آنگاه که تمام روزنه‌های امید را محو می‌بینی، از صمیم جان، خدا را فریاد کن و آرام، قرآن بخوان!
✍آنگاه که تمام پنجره‌های رهایی را به رویت بسته‌اند، از صمیم جان، خدا را فریاد کن و آرام، قرآن بخوان!
✍آنگاه که احساس می‌کنی فرصت تمام شده و تو تا همیشه باخته‌ای، از صمیم جان، خدا را فریاد کن و آرام، قرآن بخوان!
✍آنگاه که از نامروتی‌ها و نامردی‌های اهل روزگار، بی‌اندازه خسته‌ای، از صمیم جان، خدا را فریاد کن و آرام، قرآن بخوان!
✍آنگاه که در دریای پهناورِ حیرانی و بهت، دست و پا می‌زنی، از صمیم جان، خدا را فریاد کن و آرام، قرآن بخوان!
✍آنگاه که دنیا برایت دامگه عذاب و بلاست، از صمیم جان، خدا را فریاد کن و آرام، قرآن بخوان!
✍آنگاه که در اقیانوس بی‌کران آزردگی و بغض، خویشتن را می‌کوشی، از صمیم جان، خدا را فریاد کن و آرام، قرآن بخوان!
✍آنگاه که ...
از صمیم جان، خدا را فریاد کن و آرام، قرآن بخوان!
✍قرآن بخوان! قرآن بخوان! همچنان، از صمیم جان، خدا را فریاد کن و با نهایت ایمان، قرآن بخوان!
✍آنچه گفتم، شعار نیست؛ حقیقتی است که از ژرفای وجود بدان ایمان دارم و بارهای بار، با چشمان بصیرت، بدان رسیده ام!
زهرا حکیمی بافقی
کتاب صدای پای احساس
صص220 تا 222.
اصفهان:
نشر دارخوین


0