شاعر عصیانگر

یادم می اید سالیانی قبل که نوجوانی 16، 17ساله بودم، برادرم نوار کاستی خریده بود که بر روی جلدش پیرمردی نشسته بود و اگر اشتباه نکنم خمره ای هم در دست داست و روی آن نوشته بود:
رباعیات حکیم عمر خیام
با صدای احمد شاملو و آواز محمد رضا شجریان
و خوب یادم هست که وقتی برادرم ضبطش را روشن میکرد، صدایی دردناک میگفت:
در کارگه کوزه گری بودم دوش
دیدم دوهزار کوزه گویا و خموش
هر یک به زبان حال با من میگفت
کو کوزه گر و کوزه خر و کوزه فروش
برادرم با آب وتاب و شیفتگی خاصی این اشعار را برای من توضیح میداد و من هم با تمام وجود گوش میدادم
خیام برای من اینگونه شروع شد:با صدای شاملو، با شرح یک برادر وبا گفتگوی کوزه ها و ادامه پیدا کرد در روحم و در اندیشه ام و بعدها ردپایش را دیدم در غزلیات حافظ.
خیام همچون مولوی و حافظ شاعری است دارای امضا و سبک، دارای فلسفه.او مثل مولوی یقین ندارد ، اما همچون حافظ پر است از شک و پر از طغیان.او یک شاعر عصیانگر است، عصیان گر علیه هستی، سرنوشت و حتی خدا.
رباعیات خیامهمچنان خواندنی است و آن آلبوم موسیقی اشعارش، همچنان شنیدنی
روز بزرگداشت خیام ، گرامی باد.