شعرناب

کلام وحی به زبان شعر

شنیدست روزی یکی بیسواد که اقرء ندایی ز فرمان و داد
و حالی بمجنون بیعقل و بار شد الهام اُکتُب بنظمش در آر
============================================
به جزء نَخستین چو راندم قَلَم کزو دُّر هویدا سِتُردَم اَلَم
============================================
معجز
به نظم چون رسید وحی پروردگار نوازم به شعر آنچه بر این مدار
چنین معجزی را بیامد پدید هرانرا که چشمش بصیرت بدید
مگیر خرده بر من که غافل نیم به نوری دلم را کنون بر طیم(1)
من آن عندلیب سخن پارسیم که وحی خدا را رقم ، عاصیم؟
ز عصیان و جرمی حذر بایدم رسد تا به اکمال ، نظر شایدم
به غفلت سپر، سوخته عمرم بسی به نوری دل ژنده ام اطلسی
طیم = سرشتن خدای کسی را بر نیکوئی
دوستان می توانند هر روز با تلاوت یک آیه از قرآن کریم (بصورت شعر )در همین صفحه از فیوضات آن بهره مند شوند این صفحه را دنبال کنید .


0