به جمع ما خوش آمدید (استاد خدابخش صفادل شاعرنامهای زیبای ایرانی )

خدابخش صفادل.فرزندعلی،متولد 1332،زادگاه نیشابور،خراسان رضوی،همشهری خیام وعطارنیشابوری،کارشناس زبان وادبیات فارسی،دبیرانجمن ادبی رابعه، معلم ادبیات ومولف کتاب های : شاعر نبودم چشم هایت شاعرم کرد"مجموعه شعر1382"، فصل های خالی از کبوت"گزیده شعرامروزنیشابور1383"، آبی های لال"مجموعه شعر1386"، ملکوت هفتم،برگردان سخنانی ازامام موسی کاظم ع به رباعی1386"، باران را از سر سطر بنویس"مجموعه شعر"1391،سراینده ی سرود ویژه ی نیشابورکه چندروزی است به جمع ماپیوستند ونعمت شاگردی درمحضرشان را نصیب ماکرده اند!
ایشان یکی ازعزیزان فرهیخته وهنرمندان موفق وپرتلاش وازپیش کشسوتان عرصه ی ادبیات ایران
هستند که به شاعرنام های زیبای ایرانی هم معروفند ودرچند جشنواره وهمایش به
خاطر سرودن اشعارزیبایی درمورد نامهای زیبای ایرانی مورد تقدیر وتشویق قرارگرفته اند
ازجمله درهمایش استانی نام نکو برگزین وهمچنین درهمایشی به عنوان مهندسی نام گزینی
واین هم یکی ازاشعارایشان هست باهمین موضوع نامهای ایرانی
نام های قشنگ پارسی
باغبان ها به روی گل هاشان، نام هایی قشنگ بگذارند
نامی از جنس آفتاب و بهار، نام خوش آب و رنگ بگذارند
تا شبت را سپیده گل بزند، نام مهتاب و ژاله را بنویس
شور شهناز تا دلارام است، نسترن را و لاله را بنویس
عشق هنگامه می کند بر پا، با نگار و نگین و رکسانا
با همای و شراره و نوشین، با پریسا و هستی و مینا!
با پریا و مهری و مینو، مهرناز و مهستی و مهشید
با دل افروز و نازنین و بهار، باز نوش آفرین شود خورشید!
مانده طرحی قشنگ در یادم، روی دستان آب، نیلوفر
بیشتر از شکوفه بنویسیم، از زری، از فرشته، از زیور
روشنک را به پرنیان بسپار، تا به دریا به آرزو برسی
نام آزاده را رها بنویس، تا به گل ها به عطر و بو برسی
ارغوان و ستایش و مهناز، شهرزاد و بهاره و مهسا
نام سودابه، خوب و خوش آواست،
همچو لبخند یار خوش سیما
ماهرخسار و ماهرخ زیباست، نام هایی قشنگ و پر شورند
شهربانو و مهرنوش و پری، همچو فیروزه ی نشابورند
همچنان مانده است در یادم، شاهرخ، پارسا و گوهرشاد
مهربانو به نازگل می گفت، نام ایران ما گرامی باد
بنویسید هومن و فرشید، یا کیان و کیارش و نیما
آرمین، آریا، سروش، ارژنگ، مهرزاد و سپهر یا سینا
داریوش این گل هخامنشی، شهریار بزرگ ایران است
باربد، بردیا، نکسیا، حال، نوبت آرمان و اشکان است
مانی و ماهیار با مزدک، از گذرگاه جاده می آیند
شاه انوشیروان و شروین، با آبتین هم پیاده می آیند…
وجودشریف ایشان افتخاربزگی است برای خراسان بزرگ و ایران عزیزمان
وحضورشان درجمع ما غنیمتی است ارزشمند برای همه ی ما ومن هم به عنوان یک خراسانی، واقعن خرسندم ازدیدار وآشنایی با ایشان و جادارد همین جا یک باردیگر ازطرف خودم ومدیریت سایت ناب استاد احمدی زاده ی عزیز وهمچنین تمام دوستان واستادان واهالی محترم شعرناب به ایشان خیرمقدمی دوباره عرض کنم ووجودشان رادراین محفل شاعرانه گرامی داریم.
ناگفته نماند که این پست کوتاه گویای تمام محاسن وویژگیهای این استاد بزرگورمان نیست وفقط غرض عرض خوش آمدگویی و آشنایی بیشتردوستان با ایشان بود وان شاالله اگرموافقت کنند ومارا لایق بدانند درپست های آینده ی مصاحبه هم ازایشان دعوت به عمل خواهم آورد !
همچنین ازاستادبزرگوارم خوش عمل کاشانی هم تشکر می کنم که حضورایشان را درجمع ما فوری متوجه شدند واین استادبزرگ رابه ما معرفی کردند!
باآرزوی سلامتی برای هردوعزیز بزرگوارکه شاگردی درمحضرشان افتخارمن
وتمامی اهالی قلم است!