شعرناب

شعر چیست؟شاعر کیست

شاعر کیست؟شعر چیست؟
عده ای می گویند : شعر کلامی است موزون و مقفی که دارای معنی است.
عده ای می گویند: شعر یعنی دانش ،فهم ،ادراک و وقوف
ارسطو سه عنصر وزن ،لفظ و هماهنگی را از عناصر اصلی شعر می داند .
تعریف دیگر : شعر کلامی مخیل و موزون
شفیعی کدکنی:شعر گره خوردگی عاطفه و تخیل است که در زبان اهنگین شکل گرفته است.
شاعر کیست : از نظر علمای عرب شاعر کسی است که با قصد قبلی کلامی را موزون و مقفی و مخیل بگوید .یعنی اگر کسی بدون قصد قبلی چیزی بگوید که شعر هم باشد ،شاعر محسوب نمی شود .
عاطفه چیست : نام دیگر آن احساس است یعنی زمینه درونی و معنوی شعر است و از من ، او و ما شکل می گیرد.
این (من) شامل من اجتماعی و من بشری و انسانی است .
تخیل : کوششی است که هنرمند در کشف روابط بین اشیا انجام می دهد یعنی نیرویی است که باعث می شود تا رابطه ی پنهانی بین اشیا و انسان و مفاهیم موجود کشف شود . به خاطر این نیرو است که تشبیهات ، استعاره ها و مجازها آفریده می شود .
زبان :محور تمام اجزای شعر زبان است. زبان ظرفی است که شعر در آن می ریزد . بین زبان و جهان بینی شاعر رابطه مهمی وجود دارد . کسی که زبان شعرش قدیمی است جهان بینی جدیدی ندارد.کسی که گسترش زبان بیشتری داشته باشد جهان را بیشتر می شناسد .
شاعر باید دایره واژگانی گسترده ای داشته باشد تا بتواند در ارائه تخیل و عواطف خود از آنها استفاده کرده و در ظرف مناسبی بریزد .
شاعر قوی واژه ها را با مهارت تمام با هم ترکیب می کند و یک اثر هنری ماندگار می آفریند .
پسترکیبهم یکی از عناصر اصلی است . اگر آرد و روغن وشکر و تخم مرغ و وانیل را به ادم ناشی یا مبتدی بدهیم مسلما نمی تواند کیکی خوشمزه و با ترکیب مطلوب درست کند . برای ساختن کیکی خوب آشپزی ماهر لازم است.
نحو :به میزان توانایی شاعر درطرز قرار دادن اجزای جمله به شکلی متناسب گفته می شود .
به آگاهی از نحو به کار بردن اجزای متناسب جملهبلاغتگفته می شود .
به هرگونه تناسب بین اجزا و واژه ها چه صوتی باشد و چه معنویآهنگگفته می شود . اهنگ را می توان شامل
۱- موسیقی بیرونی شعر (وزن عروضی شعر) است .
۲- موسیقی کناری (موسیقی قافیه و ردیف است )
۳- موسیقی داخلی(مجموعه تناسب های بین صامت ها و موصت هاست
۴- موسیقی معنوی: (طباق ، تضاد،مراعات النظیر و ….) که اجزای شعر را از درون به هم پیوند می دهد .
شکل :هر شعر د و شکل (قالب) دارد یکی شکل ظاهری که باعث میشود شعر را به نامهای(قصیده ،غزل ، رباعی، شعر نو و… بنامیم.
دوم شکل درونی یافرماست .که پیوستگی عناصر زیرن با عناصر زبرین است .یا فرم ذهنی آن است که به طور خلاصه عبارت است از مسئله ی پیوستگی عناصر مختلف یک شعر در ترکیب عمومی آن..
منابع : دهخدا، زرین کوب، شفیعی کدکنی و ..
محمد رضا درانی نژاد
ادامه دارد


0