دلنوشته...

با درود و عرض ادب به تمام استادان و سروران عزیزم.
لازم دیدم مطالبی را بعنوان کوچکترین عضو این جمع به عرض برسانم .
دوستان اجازه ندهید غم ها ، ناملایمات ، دلتنگی ها، بیماری هاو.... بر شما غلبه کند و اختیار فکر و جسم شما را در دست بگیرد که اگر این گونه شود ، شما برده آن ها خواهید شد و اصلأ هم نگران نباشید که عده ای فکر کنند که فردی دوشخصیتی و نا پایدار هستید ، خیر این طور نیست و کاملأ برعکس است .
در این سایت بنده تعدادی از این عزیزان را می شناسم که با چه بیماری های جسمی و روحی کهنه و نویی دست به گریبان هستند و هنوز هم اجازه نداده اند که این ناملایمات بر فکر و اندیشه شان غلبه کند و طناز هم هستند.
کم و بیش اکثر این عزیزان در این جا با معضلاتی مانند بیماری های جسمی صعب العلاج و مالی و اقتصادی و موارد دیگر ، توی این روزگار بد دست و پنجه نرم می کنند .
به نظر بنده کسی که شعر و دلنوشته می گوید دردمند است و درد مردم جامعه ای را که در آن زندگی می کند درک کرده است .
بنظر حقیر آدم هایی که زیاد اعتماد بنفس ندارند اجازه می دهندناملایمات بر آن ها چیره شود و هر روز اخلاق و شخصیت شان تغییر می کند و همواره ناپایدارند .
امیدوارم این مطالبی را که بنده کوچکترین گفتم حمل برنصیحت نفرمایید که بنده به نصحیت کردن دیگران اعتقادی ندارم و حتی نصیحت های جناب سعدی را هم بر نمی تابم .
و در خاتمه موضوعی را لازم دیدم به عرض برسانم ، حقیر کوچکتر از آن هستم که جزو مدیران محترم سایت باشم .
آن واژه مدیر را هم که ملاحظه می فرمایید . فکر کنم جناب حاج فکری عزیز بر اساس کرامت و لطفی که دارند و از نظر سنی گذاشته اند . بنده جزو مدیران تصمیم گیرنده سایت ناب نبوده و نیستم و این فقط یک لقب افتخاری است ، مثل بقیه دوستان که ملاحظه فرموده اید .
پایدار باشید و شاد و از همه مهم تر سلامت که نعمت خداوند بزرگ است .
پایدار باشید .
همان گونه که در پروفایلم در همه جا گذاشته ام :
دلتنگی های ام را پشت چهره خندان ام پنهان می کنم و آن ها را با هیچ کس قسمت نخواهم کرد .