پست های وبلاگ

درودهااااا

با توجه به افزایش انتشار بی رویهٔ اشعار در فضای مجازی و ناآگاهی بسیاری از ادب دوستان مبنی بر معنی و مفهوم سرقت ادبی و اقسام آن ،همینطور عدم آگاهی برخی شاعران عزیز نسبت به حقوق خود؛ در این متن تلاش بر این شده تا به انواع استفاده های شاعران از متون و آثار دیگر شاعران پرداخته شود.
اصالت نقد شما واضح است وفرمایش شما به واقعیت نزدیکتر،اما معرفی و تفکیک استفاده های درست و نادرست از اشعار دیگران است و البته بهتر است که تیتر را قدری تغییر دهیم.نظر شما چیست؟ چه واژه یا جمله ای را پیشنهاد میکنید؟ البته جسارتاً توضیح(تضمین،تلمیح،استقبال) را مجدداً بطور خلاصه نوشتم تا عدم مغایرت دیده شود.
⛔در استقبال ایرادی نداردکه چندشعر در یک وزن گفته شود.استفادهٔ بی رویه از ردیف و قافیه های دیگران سرقت نیست ولی ضعف شاعر را میرساند.
⛔تضمین : از صنایع ادبی که حتما باید از علامتی مثل پرانتز یا گیومه استفاده شود.
⛔تلمیح: از صنایع ادبی که اگر اشاره به آیه،شعر یا مورد معروفی داشت بهتر است از علامت استفاده شود.

میتوان کمی تیتر را طنز کرد.
مثلا نوشت:
بده بستان های شعری!
/
توضیحاتتان کامل و جامع بود،آموختم از شما.
متشکرم

عرض احترام جناب دبیر.
تاخیرم رو در پاسخگویی نادیده بگیرید.
حدود ۶ ماه یا بیشتر هست که به این صفحه سرکشی نکردم.بهتر بگم در این مدت اصلاً فعالیتی در سایت نداشتم. و اما بعد ؛
______________________
مصالته یعنی اینکه شاعر شعر دیگری را بدون تغییر و لفظ یا معنی به خود نسبت دهد
______________________
انتحال يعنى به تمام و كمال سخن ديگرى را بر خود بستن
_____________
در خصوص مصالته باید عرض کنم گاهی بیتی آنقدر معروف است که اکثر شعرا از آن استفاده می کنند و می بایست با علامت خاصی مشخص شود اما اگر بیتی به قدری معروف بود که نیازی به علامت نداشت اگر شاعری بدون علامت هم از آن استفاده کند ایرادی ندارد.البته اینجا هم شاعر نباید زیاده روی کند. در صورت مشاهده تعداد بالا از مصالته باز هم شاعر نقص ابداع و خلاقیت خود را رسانده است.
اما انتحال واضحاً سرقت ادبی بشمار میره.
برقرار باشید.