پست های وبلاگ

روحشان شاد و یادشان جاویدان باد
با کشتی یاد تو نبودن سخت است
شب را به سحر بی تو نمودن سخت است

گفتم که برایت بنویسم شعری
افسوس! که این بار سرودن سخت است

علیرضا حکیم

به دست موج طوفان مبتلا شد
اسیر آتش و دود و بلا شد

اگر روزی کسی پرسید حالش
بگو تقدیر او این ماجرا شد

علیرضا حکیم

پرستو بین آتش گیر افتاد
چو آهویی به چنگ شیر افتاد

و با این گونه ی خیس آتش و دود
به خشم موج در زنجیر افتاد

علیرضا حکیم

بدون یاور و فریادرس بود
میان خشم طوفان در قفس بود

بگویم شعر غم با گونه ی خیس
در این آتش پرستو بی نفس بود

علیرضا حکیم

تقدیم به جان‌باختگان مظلوم کشتی ایرانی سانچی:

آتش، زده بر شورِ تپش، باز، شراره؛

افتاده به جانِ عطشِ عشق، دوباره؛

از آب، گذر کرده؛ به افلاک رسیده؛

خاکِ بدنِ سوخته‌ی چند ستاره...

سر سال سکوت پلاسکو،
باز،
آتش،
سوزاند پیکر ستارگانی چند را؛
تا نشان ققنوس منشانه شان،
همواره بدرخشد،
در جاودانگی و سرزندگی...
روحشان شاد!
​​​​​​زهرا حکیمی بافقی (الف_احساس)



صدای گریه ی دریا می آید از فراسوها
پریشان داده هر موجی دلش را دست هوهوها

دل بندر چرا هی شور دارد می زند این قدر؟
چرا دیگر نمی آید به گوش، آواز جاشوها؟

نه ماهوری نه مهتابی، نه دیگر پرده ی آبی
نه دستی می نوازد بعد از این آهنگ پاروها

پری کوچک شعر فروغ انگار می گرید
نشسته بر لب ساحل، دو دستش دور زانوها

بهاری نیست، یاری نیست، دیگر انتظاری نیست
گمانم برده اند از یاد، اینجا را پرستوها

مگر نه سوختن در هرم آتش، رسم ققنوس است؟
چرا پس شعله شعله اینچنین شد قسمت قوها؟

افق، خاکستری رنگ است و بر سر خاک می ریزد
چه پایان غم انگیزی ست سهم ماجراجوها

\\\"شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل\\\"
به جز حافظ که می داند چنین حال غزلگوها

خلیج سرزمین مادری! گیسو پریشان کن
که دیگر برنمی گردند عزیزانت به این سوها

شهراد ميدرى

ان شاالله که خداوند به بازماندگان این حادثه ی تلخ صبر جمیل عنایت کند
ایران من تسلیت

سلام و عرض ادب محضر استاد بانوی واژه ها

مهمان دریاییدودریابی قرارست
بغض بزرگی درگلوی موج مانده!
جزغم چه داردمیهنت وقتی خداوند
کشتی تقدیرتورا اینجور رانده !؟

روحشون شاد و خداوند به خانواده هاشون صبر عنایت فرماید

😔😔😔
تازه یه نرم افزاری رو خدا آزاد کرده بود
حالا دیگه شاد نیستیم😔
روحشون شاد

سلام وعرض تسلیت



داغی به دلِ فصلِ زمستان شد ، آب

بی فایده در زمان بحران شد ، آب

در خیمه یِ آتش ، وسطِ اقیانــــوس ؛

شرمنده یِ رویِ ملوانان شد ، آب

*****************************

بی حد و حساب چینیان نامردند

هنگام کمک، چقدر، دس دس کردند

از کشتیِ نفتیِ به دریا رفته...........

آنها خبرِ مرگ ، فقط آوردند

علی صادقی

در گلویم گیر کرده زخم یک بغض غریب
فرصتی از اشک می جویم که رسوایش کنم ...
مهدی اخوان ثالث
روحشان شاد

سلام....متاسفم.....😔😔

باسلام
آب های قعر اقیانوسها آتش گرفت
نای ها از حنجر فانوسها آتش گرفت
ناله دریا دلان در موج دریا پاره شد
آه شد آتشفشان افسوسها آتش گرفت
شیرمردان در کنار چین در آتش سوختند
در اروپا خرمن ناقوسهاآتش گرفت
آنقدر تک واژ در اندام آدم دود شد
تا غزل در باور ققنوسها آتش گرفت
روحشان شاد

عزیزم بسیار زیبا سروده اید

چه گویم که ناگفتنش بهتر است
زبان در دهان پاسبان سر است ....

هنوز هم قشنگ می نویسی

قشنگ از آب و گل در میاری

همیشه به داشتن خواهری به اسم جمیله افتخار کردم مثل اسمت ، به اسمت قسم زیبا بود

کاش مجال بیشتر نوشتن هم بود که معذورم

خیلی وقت پیش ها ، اون موقع ها که یه پای دلم همیشه تو شعر ناب بود به خوندن نوشته هات عادت داشتم

خیلی طول کشید تا یادم بره اینجا هم عزیزانی دارم برای خوندن

ولی توبه گرگ همیشه مرگ بوده و بس

باز هم بر گشتم

خوندم و لذت بردم خواهری



آفرین