سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 31 فروردين 1403
    11 شوال 1445
      Friday 19 Apr 2024
        به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

        جمعه ۳۱ فروردين

        پست های وبلاگ

        شعرناب
        نگاه ناب (5)
        ارسال شده توسط

        آلاله سرخ(سیده لاله رحیم زاده)

        در تاریخ : يکشنبه ۱۰ بهمن ۱۳۹۵ ۰۴:۵۱
        موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۸۸۸ | نظرات : ۱۶

        به نام خدا
        درودوارادت به محضر شاعران ناب.
        دوستانی که در قالب" مستزاد "سروده دارند ،
        می توانند در بخش نظرات ،
        اشعارخودرا جهت گفتمان های نقد ادبی قرار دهند.
        صمیمانه سپاسگزارم.
        خندانکخندانکخندانکخندانکخندانکخندانک
         
        "مستزاد"
        از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
        مُستَزاد مشتق کلماتی چون زاید است. این نام به قالبی از قالبهای شعر فارسی اطلاق شده‌است و در حقیقت غزلی است که کلمه یا جملهٔ موزون و هماهنگی به آخر تمامی مصراع‌ها اضافه شده‌است.
        مستزاد برای اولین بار توسط مسعود سعد سلمان سروده شد. بعد از او شعرای زیادی به این قالب شعر گفتند. 
        وزن مستزاد نوعی وزن شعر است که پس از هر مصراع آن، مصراع کوتاهی (نیم مصراع) می‌آید.
        در شعری که دارای وزن مستزاد است، همهٔ مصراع‌ها دارای وزن یکسان نیستند و تنوع در چیدمان واژه‌ها، منطبق با وزن‌های گوناگونی است که در شعر به کار می‌رود.
         
        نمونه هایی از مستزاد
        مستزاد مجلس چهارم (در رابطه با وقایع سیاسی مجلس چهارم مشروطیت) که توسط میرزاده عشقی سروده شده‌است از مستزادهای بسیار معروف است.
        مطلع مستزاد عشقی:
        این مجلس چارم به خدا ننگِ بشر بود   دیدی چه خبر بود؟!
        هر کار که کردند، ضرر رویِ ضرر بود   دیدی چه خبر بود؟!
        این مجلسِ چارم، خودمانیم، ثمر داشت؟   والله ضرر داشت
        صد شکر که عمرش چو زمانه به گذر بود   دیدی چه خبر بود؟!

        از مهدی اخوان ثالث:
        هر که گدای در مشکوی توست   پادشاست
        شه که به همسایگی کوی توست   چون گداست
        باغ جهان موسم اردیـبهشـت   یا بهشت
        گر نه ثنا خوان گل روی توست   بی صفاست
        نرگس گلزار جنان هر که گفت   یا شنفت
        این که چو چشمان بی آهوی توست   بی حیاست
        سرو شنیدم که قد آراسته   خاسته
        مدعی قامت دلجوی توست   بد اداست
        رحم کن ای دیده رخ زرد من   دردمن
        گرنه امیدیش به داروی توست...بی دواست  

        ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
        این پست با شماره ۷۶۸۲ در تاریخ يکشنبه ۱۰ بهمن ۱۳۹۵ ۰۴:۵۱ در سایت شعر ناب ثبت گردید

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        0