پست های وبلاگ

قالبی از شعر فارسی است که دارای ابیات زیادی بوده و برای سرودن داستان‌ها و مطالب طولانی کاربرد دارد. در این قالب هر بیت دارای قافیه‌ای جداگانه است و به همین دلیل به آن مثنوی (دو تا دو تا) گفته می‌شود. از بزرگترین سروده های ادبیات پارسی که در قالب مثنوی سروده شده اند، شاهنامه ی فردوسی می باشد. کلیله و دمنه رودکی و آفرین نامه ابوشکور بلخی نیز از اولین نمونه‌های مثنوی است. از جمله دیگر سرایندگانی که از این قالب استفاده کرده‌اند می‌توان از مولانا جلال‌الدین بلخی نام برد که مطالب عرفانی خود را در قالب مثنوی سروده است. جامی و نظامی نیز از دیگر شاعران بزرگ این قالب اند. این قالب شعری خاص زبان فارسی است.

 

ساختار و نحوه قرار گیری قافیه در مثنوی
ــــــــــ#        ــــــــــ#
ــــــــــ*        ــــــــــ*
ــــــــــ+        ــــــــــ+
ــــــــــ^        ــــــــــ^
ــــــــــ°        ــــــــــ°
ــــــــــ~        ــــــــــ~
ــــــــــ•        ــــــــــ•
نمونه هایی از مثنوی[ویرایش]
از رودکی با مطلع: