سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

پنجشنبه 9 فروردين 1403
    19 رمضان 1445
    • ضربت خوردن حضرت علي عليه السلام، 40 هـ ق
    Thursday 28 Mar 2024
      به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

      پنجشنبه ۹ فروردين

      پست های وبلاگ

      شعرناب
      اسحاق عیدی
      ارسال شده توسط

      لیلا طیبی (رها)

      در تاریخ : پنجشنبه ۷ بهمن ۱۴۰۰ ۰۴:۴۱
      موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۱۴۷ | نظرات : ۲

      استاد انوشه روان، "اسحاق عیدی" شاعر، نویسنده، روزنامه‌نگار و پژوهشگر لرستانی، در ۲۲ اسفند ۱۳۲۰ خورشیدی در محله‌ درب‌دلاکان خرم‌آباد به‌ دنیا آمد. پدر ایشان، شادروان "موسا عیدی" نخستین کتاب‌فروش شهر خرم‌آباد بود.
      او کارشناس ارشد زبان و ادبیان فارسی از دانشگاه تهران بود و آموزگار دبستان و دبیرستان‌های خرم‌آباد، معمولان و پلدختر، از گردانندگان جُنگ فلک‌الافلاک، برنامه‌نویس و گوینده فرهنگ لرستان برای رادیو خرم‌آباد با نام مستعار فرهاد، دبیر و رئیس کمیته پیکار با بی‌سوادی استان لرستان، معاون اداره کل فرهنگ و هنر لرستان، رئیس کتابخانه‌ها و امور ادبی لرستان، رئیس اداره فرهنگ و هنر بروجرد، کتاب‌فروش و صحاف بود.
      در مورد فعالیت‌های ادبی و فرهنگی ایشان باید گفت که در سال ۱۳۳۴ برای نخستین بار یک جدول کلمات متقاطع طراحی کرد که در مجله آشفته به چاپ رسید. پس از آن تا مدتی کار طراحی جدول را ادامه داد و جدول‌های طراحی شده توسط ایشان در مجلاتی مانند امید ایران، ترقی و سپید و سیاه چاپ می‌شد.
      نخستین شعر ایشان در سال ۱۳۳۷، در مجله سپید و سیاه به چاپ رسید. شعرهای دیگر آقای عیدی در نشریاتی نظیر امید ایران، فردوسی، خوشه، فصلنامه لرستان پژوهی، فصلنامه شقایق، صفحه ادب و هنر روزنامه کیهان و بعدها هم در جنگ فلک‌الافلاک به چاپ می‌رسید.
      او به چند زبان خارجی از جمله زبان فرانسه آشنا بود و به گفته‌ی استاد "هوشنگ رئوف"، آقای عیدی در حال ترجمه‌ی کتابی از زبان فرانسه به فارسی بوده‌ است.
      استاد عیدی در ۱۷ شهریور ماه ۱۳۴۷، ازدواج کرد و حاصل این پیوند دو فرزند پسر و یک دختر به نام‌های سیاوش، سیامک و بهدخت می‌باشد.
      ایشان به علت بیماری، عصر روز یکشنبه، ۱۲ دی ماه ۱۴۰۰، در بیمارستان شریعتی تهران در سن ۸۰ سالگی درگذشت و در آرامستان خضر خرم‌آباد به خاک سپرده شد.

      ▪︎کتاب‌شناسی:
      - دستورنامه و فرهنگ واژگان گویش لری (انتشارات سیفا) 
      - لری‌ها.
      - خلوت عروسک‌ها.
      - سفرهای رضاشاه به بروجرد.
      - فرهنگ بزرگ و دستورنامه گویش لرستان. (وی از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۸۹ با وسواس بر کتاب فرهنگ واژگان گویش لری تحقیق کرد و سرانجام در سال ۱۳۹۷ آن را منتشر کرد تا به گفته خود بتواند دِین خود را به سرزمین لرستان ادا کرده باشد.) 

      ▪︎نمونه شعر:
      (۱)
      من یک لرم
      زادگاهم خرم‌آباد است 
      کوی درب‌دلاکان
      میدان باجگیران
      محله حسین شل 
      محله ماهی‌گیرو
      محله سِلی‌وِرزی‌ها 
      سه‌سیک 
      کوی پشت‌بازار
      محله رئیس یاور
      غور غلیفه 
      پشت پشت 
      چار یارو
      من در تمامی این محله‌ها به‌دنیا آمده‌ام
      دنیای خردسالیم خاک‌آلود است 
      عاطفه‌های کودکیم بوی کورسوی تاریخ محله‌ی کله‌پزها، گیوه‌کش‌ها، ماشته‌باف‌ها را دارد
      در محله‌های زادگاهم مردها و زن‌ها به عشق راه می‌روند 
      و گُل در تمامی این محله‌ها وارونه می‌روید 
      موسیقی آشنایم،
      ترنم آب گلستان – گیژ حاشاکُل – گیژ گچینه است 
      چه صفایی داشت!
      آسیاب گل باغ،
      تپه باغ نو،
      باغ سیدو – چم چقل – تق توق – مصالی خونی – گرگ گیرو
      گام‌های خسته 
      کوبارهای هزاران بغضی که پیش از تولد من 
      آهنگ رحیل را بارها و بارها نواخته بودند 
      داستان بازی‌های کودک‌فریب 
      در خاطره زادگاهی که کوچک‌تر از دنیای کودکیم بود
      پِرُّ – یه پرّ – سه پرّ 
      (دام برنی – سی سینگا – آلاگارسون – رُولیا) 
      اومای شه؟ اَلِ کو – جوزو
      آشنای روزگاران از دست رفته!
      (هَپم دی – دِگَل دی) 

      (۲)
      [آبنوس تنهايی] 
      شكوفه‌ی سپيده‌دم!
      نشسته در تقدس خلوت واژه‌ها 
      ـ با زمزمه‌ی اسطوره‌ی تنهايی ـ
      به رنگ آواز خاموش.
      تك‌درختی در دشتی تنها؛
      انباشته از انگاره‌های صبر و غرور
      ايستاده بر ستون شكيبايی
      به رنگ معصوم خوشخوانی قناری‌ها.
      رها شده؛
      در برهوت خشك قرن لا انسانی.
      پنداری؛
      چشمانت؛ هيچگاه
      در جستجوی هم آواز سبزی نيست.
      غرورت؛
      رنگ چه ابر آواره‌ای را دارد؟
      شكوفه سپيده دم!
      قصه‌گوی عروسك‌های آرميده
      در بستری از عطر و بوی ضيافت آسمان
      اگر آواز نازنين قلبت را
      روزی؛ به باغ ببری
      همه‌ی ستاره‌های شكننده را
      نثار گام‌هايت خواهند كرد
      و
      تقدس آب را
      برای شستن اندوه ديدگانت 
      در طشتی از آبنوس بامداد
      چونان ره آوردی از آن سوی انديشه‌ی خاك
      در دست‌های تنهايی‌ات
      می‌كاوند.
       
      گردآوری و نگارش:
      #لیلا_طیبی (رها) 

      منابع
      - ادیبان و سخن سرایان لرستان، علی رضایی، افلاک، ۱۳۸۷، جلد اول.
      - خرم‌آباد شناسی، سیدفرید قاسمی، افلاک، ۱۳۷۸، جلد سوم.
      - نشریه شهاب آسمانی، سال دوم، شماره ۷۸، صفحه ۸، ستون قلمداران. 
      و...

      ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
      این پست با شماره ۱۱۸۶۱ در تاریخ پنجشنبه ۷ بهمن ۱۴۰۰ ۰۴:۴۱ در سایت شعر ناب ثبت گردید

      نقدها و نظرات
      سیاوش آزاد
      پنجشنبه ۷ بهمن ۱۴۰۰ ۰۷:۲۴
      سلام روحشان شاد متشکر
      فرهاد احمدیان
      سه شنبه ۱۲ بهمن ۱۴۰۰ ۱۴:۱۵
      سلام و درود فراوان خدمت اساتید شعر لری که بسیار در ادبیات و شعر توانگر و سرافراز هستن
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.



      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      0