پست های وبلاگ

آلبوم را که ورق میزنم درسته چیزی یادم نمیاد ولی تمام عکس هایی رو که میبینم خاطره میشن و میان جلوی چشمم
عکس های کودکی ام جذاب بود خالی از دغدغه و متوجه نشدن روزهای سخت عکس های کسانی که دگر کنارمان نیستن چه از اینجا رفتن چه از دنیا.......
مهمتر اینه که چقدر زود گذشته مثل اینکه همین دیروز بوده واقعآ این دنیا بی ارزشه چند برگ جلوتر بزرگتر شدمه یجورایی یادم میاد اون موقع با اینکه سن کمی داشتم و کوچک بودم ولی قلب خیلی بزرگی داشتم الان بزرگ شدم و قلب خیلی کوچکی دارم واقعآ که همه چیز برعکسه....
آرزو میکنم تا دیر نشده و نگفته ام چقدر زود گذشت مهربان تر باشم تا میشود دست بگیرم تا اینکه دستی رو بشکنم تا میشود همه رو از خودم راضی نگه دارم نه ناراضی؛تا میشود گذشت کنم حتی اگر کسی از من گذشت نکرد.....
ای کاش آلبوم بعدی اینقدر خوب ورق بخوره......