پست های وبلاگ

 

زین اب، زینت علی است و علی، اصل اسلام

زینب معنای واژه ی پاکی هاست، معنای حجابِ زن مسلمان

زینب معنای واژه ی صبر است

آن سان که پیکر مادر جوانی در نیمه های شب ، میرفت که مخفیانه دفن شود تا وحشیان ، ازمکان عشقی تلنبار شده در یک تن ، نومید شوند ، تا داغ  نبش قبر یکی از دلایلِ آفرینشِ عالم  بر دلشان تا  ابد بماند ،

مرواریدهای غلتان، دانه دانه از چشمانِ زینب جاری بود

درآن خانه که بیشترین حجمِ صفایش ، میرفت که دفن شود ، درتنهاییِ سکوت، با هق هقی آرام وبی صدا

زینب بود که می گریست . اما آرام و بی صدا

که پدرش ، امامش از او و سکنیٰ گزینانِ خانه ی عشق علی و فاطمه ، خواسته بود .

و خانم زینب ، یکی ازمیوه‌های این عشق وعاشقی الهی بود .

یعنی زینب از کودکی درد و غم را تجربه کرد ، تا به والاترین درجه استادیِ تحمل و صبر برسد .

که رسید .

زینب از خردسالی نامِ کربلا ، این وادیِ بلا را شنید و با فکر آن و با یادواره ی سختیهایش بزرگ شد .

زینب داستانِ زیستنِ انسان درلحظه لحظه ی سختی هاست .

واکنش زیبای یک انسان به صبر، درلحظه لحظه ی مصیبتها .

و دراین میانه ، تحمل ، شکرگزاری ازخدا وصبوری و بازهم صبوری ، اورا در کنار خود حس کردند .

اگر ایوب اصطلاح جاریِ صبرست ، زینب معنای واقعی صبوری هاست .

اوهمان کسی است که درمیدان جنگی به عظمت میدان زندگی، به عظمت میدان نفْس ، درمیانه ی پُرستیزِ نبرد نابرابر حق وباطل ، درمیانه ی غلغله ی سپاه کفر واندکی چند نفره ازایمان ناب، آنجا که پشتِ صبر از نگاه دشمن چیزی نبود که بشکند ، زینب بود که استوار و با وقار، فقط دم از خدا زد و پیروزیِ لشکر ایمان ، آنهم درمیانه ی اسارت ، درمیانه ی غل و زنجیرها ی داغِ اسیریِ مفهومِ انسان .

درمیانه آنهمه زنجیر، آزاده ترین رها شده ی عالم ، زینب بود .

زینب معنای امیدِ الهی است .

مفهوم فجر .

در میانه ی فحش ها و سرزنش ها ، مستدل ترین کلام ها و با ارزش ترین سخنها ، بی لرزشِ صدا ، از حنجره ی مقدس و معجزه آسای زینب بود که دنیا را بهاری ساخت .

از کام خوشبوی و گل افشان زینبت بود که می تراوید .

هم او که با نَفَس خوش اش، عالمی را خوشرنگ و بو و متبرک ساخت .

آنهم در میانه ی کفرخالص و در دل تاریکی محض ظلم .

هنوز پژواک خطبه ی کفرافکن و ظلم براندازش ، از قصر به ناحق غصب شده و ظاهرفریب و توخالیِ یزید لعنت الله علیه ، تا جای جای عالم ، طنین افکن است .

گوش بده !

میشنوی ؟

صدای محکم و رسای زینبِ صبور و مقاوم است که میگوید :

من در کربلا جز زیبایی وعشق هیچ ندیدم .

و اینست تمجید زینب از سناریوی  یار

داستانی عجیب و قهرمانانه، که بیشتر به دلاوریهای اساطیری میماند .

داستانی عجیب و قهرمانان  قصه ‌ای که درامتحانشان ، حتی یک واو هم جا نینداختند و به بهترین نحو ، مقبول امتحان درگاه الهی شدند .

همان بزرگانی که درکشاکش آن رویاروییِ مهیب ، هیچ کس حتی فحشی از آنها نشنید ، که در مرام شان

فحش همیشه تلخ است .

وبه این سان بود که با اخلاق ملکوتی شان ، به مقربین آستان ملکوتی تبدیل شدند .

یعنی همان آرزوی دیرینه و هدف واقعی انسان ، یعنی وصال یار.

 

بهمن بیدقی 84/5/30