سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

پنجشنبه 6 ارديبهشت 1403
    17 شوال 1445
      Thursday 25 Apr 2024
        به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

        پنجشنبه ۶ ارديبهشت

        گاو و گوسفند

        شعری از

        مهران زند

         از دفتر شعرناب نوع شعر شعرناب
        ارسال شده در تاریخ دوشنبه ۲۵ مرداد ۱۳۹۵ ۲۱:۱۲ شماره ثبت ۴۹۴۳۲
          بازدید : ۷۱۳   |    نظرات : ۰
        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر مهران زند

        گاو و گوسفندی رفاقت داشتند
        پای عشق و معرفت،از چیزی کم نگذاشتند
        روزگار چرخید و روزی گاو بیماری گرفت
        یک طبیب آمد برایش،دست بر یاری گرفت
        آن طبیبِ سست مایه،کاری از کارش نشد
        مرهمِ دردش نیاورد،دردی از او کم نشد
        گفت قربانی کنیدش،گر سه روزی خوب نشد
        روی پا آمد که آمد،گر نیامد خوب نشد
        گوسفند هم گوشه ی آغل به صحنه خیره بود
        حرف های آن طبیب،بر گوش و جانش چیره بود
        ترسِ حرفِ آن طبیبِ سست،بر جانش نشست
        گوشه ای کز کرد و ناراحت شد و تنها نشست
        فکرِ راهِ چاره ای،تا دوستِ خود سرپا کند
        تا که او از بسترِ بیماریش برپا کند
        روزِ اول رفت نزدِ گاو تا یاری کند
        تا که او را مطلع از داستان و شایدم کاری کند
        گفت ای دوستِ عزیز،ای بهتر از جان و دلم
        روی پا برخیز،تا سوی چَرا تنها نرم
        گاو زوری از وجودش زد ولی سرپا نشد
        روزِ اول رد شد اما گاوِ ما برپا نشد
        روز دوم سر رسید و گوسفند از راه رسید
        گفت دوستِ خوبِ من،برپا شو که وقتش رسید
        گاو زوری زد به پایش،بازهم پایی نداشت
        تا که برخیزد به پایش،او هنوز نایی نداشت
        روزِ دوم رد شد و گاو هم هنوز در بستر است
        وقت کم بود و توانِ گاوِ ما هم کمتر است
        روزِ آخر سر رسید و گوسفند آشفته حال
        رفت نزدِ او ببیند دوستِ خود را در چه حال
        رفت و دیدش او هنوز آشفته حال در بستر است
        دید حالش اندکی از روزهای قبل،شاید بهتر است
        چونکه روزِ آخر است و میکند آن باغبان هم از تو یاد
        گر هنوز در بسترت باشی،به آسانی دهی سر را به باد
        گاو زوری زد به پایش،تا که روی پا شود
        گوسفند هم یاری اش میداد که او سرپا شود
        در نهایت گاوِ ما برخواست روی پای خود
        گوسفند از فرطِ خوشحالی نمیشد بندِ پا و جای خود
        باغبان از راه رسید تا حالِ گاو جویا شود
        دید و خوشحال گشت و خواست تا اینکه جشن برپا شود
        گوسفندِ قصه هم،قربانیِ این جشن شد
        او که خود یاری رسان و عاملِ این جشن شد
        گوسفند را سر بریدند و شکم ها سیر شد
        گاو هم در مزرعه،تنها و غمگین پیر شد...//
        برگرفته از داستانِ گاو و گوسفند
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر
        ۴ شاعر این شعر را خوانده اند

        مصطفی رضاوند

         ،

        خدابخش صفادل

         ،

        آلاله سرخ(سیده لاله رحیم زاده)

         ،

        حسین راستگو

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.

        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        سید هادی محمدی سید هادی محمدی
        ۵۴ دقیقه پیش         سید هادی محمدی سید هادی محمدی
        ۶ ساعت پیش         سیاوش آزاد سیاوش آزاد
        ۱۶ ساعت پیش         جمیله عجم(بانوی واژه ها) جمیله عجم(بانوی واژه ها)
        دیروز         مهدي حسنلو مهدي حسنلو
        دیروز         جمیله عجم(بانوی واژه ها) جمیله عجم(بانوی واژه ها)
        ۲ روز پیش         بهروز عسکرزاده بهروز عسکرزاده
        ۲ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        علی مبین(بغض دلتنگی)

        در دایره قسمت اگر صلح و صفا بود تقدیر تو بوسیدن لب های شفا بود در عشق نه جور است و نه تردید و نه غفلت مهری به دل سنگ تو آخر به کجا بود
        ساسان نجفی(سراب)

        وصل عشق با ترک دنیا میسر می شود اا جان برادر حریم دل پر از سنگلاخ می شود اا بداهه د
        طاهره بختیاری

        مرز احساسم که رد شد از خواهش او اا سینه سنگین شد با وجود نگاه او ااا بداهه و
        محمد رضا خوشرو (مریخ)

        دوست دارم آنقدر لب تشنه باشم تا بمیرم تا مکر آب حیات از ساقی کوثر بگیرم
        ساسان نجفی(سراب)

        همیشه به وقت عشق دچار سستی خواهش می شویم اا می شود اما خدا را بی ریا احساس کرد اا بداهه د

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        0