شاعر و حکیم

درود بر شما و طبع وقّادتان.....بعد از بیت اول کاش بیت دخیلی می آمد تا بی رفتن به بیتهای پایین تر مخاطب متوجه می شد که این شاعر است که حکیم را می گوید:گفت ای نوجوان بازاری....البته اهل فن و حتی بخیه به فراست در می یابند اما مخاطب عام و بی بهره از فراست بی بیت دخیل لحظه ای می پندارد شاعر مخاطب است و نه حکیم ؛گو اینکه نوجوان بازاری هم محل اشکال باشد که به لفظ از کجا پیدایش شده؟اگر حکیم است چه ربطیش به بازار و اگر حکیم بچه مایه دار بازاری است که در بیتی بالاتر بایستی اشارتی می رفت...چه خوب بود که اینگونه مخاطبش می ساخت:
گفت ای دستیار عزرائیل
ای به غسّال و گورکن فامیل....والخ
به هرحال محظوظ شدم.