فقط کاشکی

کاشکی در زندگی ها غم نبود
چهره‌ها٬افســرده ودرهَـم نبود
کاشکی از فقـــر و از بیچـــارگی
هیــــچ آثـــاری در این عـالَم‌ نبود
کاشکی‌ازجَنگ‌وازکشتاروخون
واژه ای در دفتـــــــــرِ آدم نبــــــــود
کاشـــکی نامــــــردی و نامــــردمی
در پسِ دیـــــوارها ٬ یک دَم نبـود
کاش عشق و مهربانی و ســُروُر
اندرونِ سیــــنه یِ مــــا کَــم نبـــود
کاشکی پشتِ پـدرها این چنیـن
زیــــرِ بــــارِ زنـــــدگانی خــــَم نبـــــود
کاش چشــــــمِ مـــــــادرانِ میـــهنــم
از غـــمِ فــــرزندْ پــــُر از نَـــــم نبـــود
کاشکی در دسـتِ نــــازِ کــــودکان
جــایِ دفترْ ٬ حاجتِ مَـرهم نبـود
هرچه‌میگویم‌سخن‌بسیـارهست
کاش دنیــــا آنچــه می‌بینــــم نبود
روزگارِ ما چو یک غمخانه است
کاش این‌گونه که می‌گویم نبود
کاش در ایــن روزهــــایِ انتـــــــظار
جز غزل در شعرِ حـــامی‌هم نبود
حسرتِ‌یک‌روزِخوش‌برسینه‌است
وای بـــر حــــالم اگــــر همــــدم نبـــــود