سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

پنجشنبه 6 ارديبهشت 1403
    17 شوال 1445
      Thursday 25 Apr 2024
        به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

        پنجشنبه ۶ ارديبهشت

        نازنین ( تضمینی بر غزل استادشهریار، در قالب مسمط مخمس)

        شعری از

        امیرحسین مقدم

        از دفتر ما صابر دردهای خویشیم نوع شعر مسمط
        ارسال شده در تاریخ شنبه ۱۰ فروردين ۱۳۹۲ ۱۲:۱۵ شماره ثبت ۱۰۷۰۵
          بازدید : ۴۹۳۴   |    نظرات : ۱۴
        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
         سلام . دوستانی سوالاتی داشتند در باره قالبهای مسمط . ترکیب بند و ترجیع بند. ازآنجا من خود در هر سه قالب سروده هایی دارم, لذا خواستم تا ضمن ارایه کلام ؛ کمکی هم؛ در حد بضاعت به جاافتادن این مفاهیم نمایم. ابتدا شعر و در ادامه توضیحاتی در مورد این قالب شعر شیرین فارسی. چرا که توانایی سرودن دراین قالب ها مخصوصن مسمط باعث به شوق آمدن شاعر و تلاش مضاعف او خواهد شد.
         ضمن اینکه در این سروده , به جز مسمط مخمس , و درک سایر انوان ( مثلث . مربع . مسدس ) . تضمین نیز قابل آموزش است.

        نازنین
         
        آخر چرا ای نازنین، با ما چنین تا می‌کنی،
        گاهی نهانی از نظر گه رخ هویدا می‌کنی،
        بیچاره چشمم را چرا از گریه دریا می‌کنی،
         
        «ای غنچه خندان چرا خون در دل ما می‌کنی»
        «خاری به خود می‌بندیُّ و ما را زسر وا می‌کنی»
         
        دیوانه از عشقت منم، یادآور این دیوانه را،
        مست و خمار بوسه ای، هم ساقی و پیمانه را،
        گاهی، فقط گاهی بگو، در گوشم این افسانه را،
         
        « ای شمع رقصان با نسیم، آتش مزن پروانه را»
        « با دوست هم رحمی چو با دشمن مدارا می‌کنی»
         
        این دل سرانجام از جفا روزی رها باید شدن،
        از شور و شوق آکنده، لبریز صفا باید شدن،
        چون زلف گل، آشفته از باد صبا باید شدن،
         
        « ای غم بگو از دست تو آخر کجا باید شدن »
        « درگوشه‌ی میخانه هم مارا تو پیدا می‌کنی »
         
        شب تا سحر نالیده‌ام، از جورت ای نامهربان،
        از دیده خون باریده‌ام، یک ابر نه یک آسمان،
        گرد رخت گردیده‌ام ، هر نیمه شب، پروانه سان،
         
        « آه سحرگاه تو را ای شمع مشتاقم به جان»
        « باری بیا گر آه خود با ناله سودا می‌کنی. »
         
        آخر چه گویم از جفات ای دل‌ستان، ای دل‌شکن،
        دل بردی از این خسته دل، جان کندی از این خسته تن،
        دیگر کلامی نیست تا افزون کنم بر این سخن.
         
        « ما شهریارا بلبلان دیدیم بر طرف چمن »
        « شورافکن و شیرین سخن، اما تو غوغا می‌کنی.»
         
        مهر 1391
         
        توضیحاتی در باب مسمط و انواع آن. 

        مسمّط ، نوعی از غزل یا قصیده یا اشعاری است هم وزن، مرکب از بخش های کوچک که همه در وزن و عدد مصراع ها یکی و در قافیه مختلف باشند به این ترتیب :

        مثلن در ابتدا چهار مصراع بر یک وزن و قافیه بگویند و در آخر یک مصراع بیاورند که در وزن با مصراع های قبل یکی و در قافیه مختلف باشد. از مجموع این پنج مصراع ، یک بخش تشکیل میشود که در اصطلاح شعرا ، آن را یک لخت، یا یک رشته از مسمّط گویند. و در رشته دوم نیز چهار مصراع بر یک قافیه بگویند که در وزن با رشته اول یکی و درقافیه مختلف باشند . اما مصراع پنجم را بر آن قافیه بسازند که در آخر لخت اول بود. و همچنان تا آخر.

        آنچه در این مثال گفتیم، شرح مسمط مخمس « پنج مصراعی» بود. اما ممکن است عدد مصراع های هر لخت، کمتر یا بیشتر از پنج مصراع باشد که در این صورت بســــــته به تعداد مصراع ها، مسمط را ، مسمط مثلث « سه مصراعی» ، مسمط مربع «چهار مصراعی» ، مسمط مسدّس « شش مصراعی» گویند. بیشتر از هفت مصراع چندان معمول نیست و کمتر از سه مصراع اصلن مسمّط نباشد. نیز ممکن است در لخت اول همه مصراع ها هم قافیه باشند مانند مسمط مخمسی از راقم این سطور که در تضمین غزلی از شادروان شهریار ساخته شده است. بدینگونه که در هرلخت، سه مصراع از نگارنده و دو مصراع آخر از شهریار است. نمونه مشهور این دست تضمین که در همین قالب « مسمط مخمس» سروده شده، مسمط مشهور تا کی به تمنای وصال تو یگانه است که شیخ بهایی در تضمین غزلی از خیالی آن را سروده است. ابتکار مسمط ار مننوچهری دامغانیست.
        به امید ماندگاری در یادها
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر
        ۲۲ شاعر این شعر را خوانده اند

        فاطمه خجسته(بچه گیام)

         ،

        وسعت اله کاظمیان دهکردی

         ،

        علی توکلی

         ،

        طلعت خياط پيشه (طلاي كرماني)

         ،

        علی افشاری (فانوس)

         ،

        امیر حسین مقدم

         ،

        عباس یزدی (طوفان)

         ،

        شهاب احمدي (غروب دلتنگي)

         ،

        باقر صادقی

         ،

        سمانه هروي

         ،

        سعید رستگارمند

         ،

        مریم چایلی(خزان)

         ،

        محسن حامد (باران)

         ،

        جابر ترمک

         ،

        منوچهر منوچهری (بیدل)

         ،

        محمد جوکار

         ،

        سید حاج فکری احمدی زاده (ملحق)

         ،

        شکوفه بسیم(شکوه)

         ،

        احسان قدیری

         ،

        رضا نظری

         ،

        امیرحسین پناهنده

         ،

        پارسا افسری

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.

        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        سید هادی محمدی سید هادی محمدی
        ۴ ساعت پیش         سیاوش آزاد سیاوش آزاد
        ۱۴ ساعت پیش         جمیله عجم(بانوی واژه ها) جمیله عجم(بانوی واژه ها)
        دیروز         مهدي حسنلو مهدي حسنلو
        دیروز         جمیله عجم(بانوی واژه ها) جمیله عجم(بانوی واژه ها)
        ۲ روز پیش         بهروز عسکرزاده بهروز عسکرزاده
        ۲ روز پیش         بهروز عسکرزاده بهروز عسکرزاده
        ۲ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        علی مبین(بغض دلتنگی)

        در دایره قسمت اگر صلح و صفا بود تقدیر تو بوسیدن لب های شفا بود در عشق نه جور است و نه تردید و نه غفلت مهری به دل سنگ تو آخر به کجا بود
        ساسان نجفی(سراب)

        وصل عشق با ترک دنیا میسر می شود اا جان برادر حریم دل پر از سنگلاخ می شود اا بداهه د
        طاهره بختیاری

        مرز احساسم که رد شد از خواهش او اا سینه سنگین شد با وجود نگاه او ااا بداهه و
        محمد رضا خوشرو (مریخ)

        دوست دارم آنقدر لب تشنه باشم تا بمیرم تا مکر آب حیات از ساقی کوثر بگیرم
        ساسان نجفی(سراب)

        همیشه به وقت عشق دچار سستی خواهش می شویم اا می شود اما خدا را بی ریا احساس کرد اا بداهه د

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        0