تقدیم به استادبانوی عزیزم
نیره ناصری به مناسبت تولدش
گاهی فراموشی می گیرم
درازدحام این افکارپریشان
چه کنیم خصلت شاعراست دیگر
اما تو درتاریخ قلبم
همیشه جاودانه ای نازنین
توکه یک روز
مثل خورشید
ازمشرق غربتم
طلوع کردی !
مرا دخترمهتاب خواندی وخواهرانه
در اغوش مهرت فشردی!
وکنارت باورکردم
روشن ترازپیش
که خوبی وانسانیت
درقلب زمین
هنوزهم زنده است!!
ازخاطره لبریزم
وازفاصله غمگین!!
راه دراز
ودستان من کوتاه!
تا دراین لحظه های قشنگ کاری کنم
اما لا اقل دادکه می توانم بکش
وازهمین دوردستها
فریاد بزنم
تولدت مبارک بانوی خوبیها
دوستت دارممممممممممم نیره جان
این شعر روهم دوباره تقدیم می کنم به خواهرعزیزم
نجمه طوسی که تولدشون گذشت و
متاسفانه سایت مشکل داشت ونشدزودتر
تقدیمشون کنم با عرض پوزش بابت تاخیر
بچه ی محله ی امام رضا، دوست دارم
معدن عاطفه ای کوه صفا ،دوست دارم
نجمه جان خواهری شادوگل طنازم
یاردیرینه ی ناب وباوفا، دوست دارم
شده فصل رویش گل وجودت ای عزیز
خوب من هدیه ی زیبای خدا، دوست دارم
درگلستان ادب خاطره ات همیشه سبز
چقدرخوبه که هستی بین ما ،دوست دارم
لحظه ی تولدت به شادی ومبارکی
ای همیشه ساده وبی ادعا، دوست دارم
آرزویم شادی وسلامتی برای تو
بچه ی محله ی امام رضا ،دوست دارم